ژیاننامه ی له تیف هه لمه ت

ژیان و له‌دایكبوونی
له‌سه‌ره‌تای سالانی سه‌ده‌ی رابردوودا (شێخ موحه‌مه‌د شێخ حه‌سه‌نی كه‌سنه‌زان)ی باپیری، له‌گوندی كه‌سنه‌زانی قه‌زای قه‌ره‌داغی سه‌ر به‌سلێمانی، وه‌كو رێبه‌رێكی رێبازی قادری روو له‌ گه‌رمیان ده‌كات و له‌هه‌ندێ ناوچه‌ی هه‌رده‌ی زه‌نگه‌نه‌و بنه‌ی جاف و بناری گل ته‌كێداری ده‌كات و بانگێشتی خه‌ڵك ده‌كات بۆ په‌یوه‌ست بوون به‌رێبازی قادرییه‌وه‌.
باپیری ژیانێكی ئه‌فسانه‌یی ژیاوه‌و سه‌رگوزشته‌و سه‌ربورده‌كانی ژیانێكی شاعیرانه‌یان پێ به‌خشیوه‌، كاتێ باپیری یادی كه‌سنه‌زانی كردووه‌ته‌وه‌ زۆرجار شیعری پیادا هه‌ڵداوه‌ له‌و دێره‌ شیعریانه‌ش كه‌ له‌سه‌ر زاری هه‌ندێ كه‌سی به‌ته‌مه‌نی بنه‌ماڵه‌كه‌یان ماوه‌ته‌وه‌ كه‌یادی كه‌سنه‌زانی كردووه‌ته‌وه‌ وتوویه‌تی:
بۆی به‌یان مه‌یۆ .... بۆی به‌یان مه‌یۆ
بۆی ته‌هلیله‌كه‌ی كه‌سنه‌زان مه‌یۆ
ساڵی 1947 یاخود ساڵی 1950 ماڵی باوكی باپیری له‌كفری جێگیر ده‌بن، له‌تیف هه‌ڵمه‌ت له‌و ساڵه‌دا ئاوێزانی ژیان بووه‌و له‌بنه‌ماڵه‌یه‌كی پڕ له‌كتێب و رۆشنبیردا گۆشكراوه‌و گه‌وره‌ بووه‌، باوكی كتێبخانه‌یه‌كی ده‌وڵه‌مه‌ندی هه‌بووه‌ جگه‌ له‌قورئانی پیرۆزو چیرۆكی ژیان و به‌سه‌رهاتی پێغه‌مبه‌ران و پیاو چاكان، ده‌یان و سه‌دان كتێبـی ئاینی دی و ئه‌فسانه‌و داستان و هه‌قایه‌ت و شیكردنه‌وه‌ی ئایه‌ته‌كانی قورئان و هه‌روه‌ها ئینجیلی كوردی و دیوانی هه‌ندێ له‌شاعیرانی هه‌بووه‌، باوكی شاعیر بووه‌و گه‌لێ شیعری له‌دوا به‌جێماوه‌و كتێبـێكی چاپكراویشی به‌ناوی (میحراجی راستی) هه‌یه‌، هه‌روه‌ها كتێبێكی دی چاپكراوی به‌زمانی عه‌ره‌بی هه‌یه‌ به‌ناوی (نداء الحق). جگه‌ له‌وه‌ش باوكی دوعا نووس بووه‌و دوعای (دێو به‌ند، قاقه‌ز بالا، ئه‌بوو دووجانه‌، سكپڕ بوون و منداڵبوون، باران بارین و گرانه‌تاو ده‌یان جۆر نه‌خۆشی دی) نووسیوه‌.
له‌تیف هه‌ڵمه‌ت هه‌ر له‌منداڵییه‌وه‌ به‌گشتی و له‌سه‌ره‌تای قۆناغی سه‌ره‌تاییدا له‌ماڵی خۆیاندا عاشقی واتاو سۆزو ریتمی وشه‌ی جوان بووه‌، له‌و كاتانه‌دا زۆربه‌ی شه‌وان باوكی شیعری حافزی شیرازی و جه‌لاله‌دینی رۆمی و سه‌عدی شیرازی (به‌تایبه‌تی بوستان و گوڵستان)و فه‌ریده‌ دینی عه‌تار...هتد ده‌خوێنده‌وه‌و ئه‌نجا ماناو واتاكانی بۆ ده‌روێش و میوان و موریده‌كانی خۆی روونكردووه‌ته‌وه‌و نهێنی ئه‌ودیو وشه‌و جه‌ڤه‌نگه‌كانی ئه‌و شیعرانه‌ی بۆ ئاشكرا كردوون، هه‌ر له‌و رۆژانه‌وه‌ له‌تیف هه‌ڵمه‌ت سه‌ودا سه‌ری شیعر بووه‌و عاشقی ئاوازو واتاو نهێنی وشه‌ بووه‌، به‌بێ ئه‌وه‌ی پیتێ بزانێ هۆگری دانیشتنه‌كانی باوكی بووه‌، ئه‌گه‌رچی منداڵێكی هاروهاج و لاسار بووه‌، به‌لام له‌و دانیشتنانه‌دا وه‌ك سه‌لارترین و سه‌نگینترین منداڵ دانیشتووه‌و گوێی له‌شیعر گرتووه‌، شیعر ئاسمانێكی نوێ و سه‌ربانێكی نوێ و ده‌زوویه‌كی نوێی پێ ده‌به‌خشی بۆ هه‌ڵدانی كۆلاره‌ ره‌نگاو ره‌نگه‌كانی هه‌ر به‌منداڵی له‌كۆڕی شیعردا چاوی هه‌ڵهێناوه‌و گه‌وره‌ بووه‌، له‌گه‌ڵیدا منداڵێتی خۆی ون نه‌كردووه‌و گه‌مه‌ منداڵییه‌كانی خۆیی له‌گه‌ڵ هاوڕێكانیدا به‌سه‌ر بردووه‌و زیاتر حه‌زی له‌ كۆلاره‌ بووه‌و كۆلاره‌شی بۆ هاوڕێكانی دروستكردووه‌، به‌لام هی خۆیی له‌هه‌موویان جوانتر دروستكردووه‌، چونكه‌ حه‌زی كردووه‌ كۆلاره‌ی خۆی له‌هی هه‌مووان چاكتر بێت، وه‌كو چۆن ئێستا حه‌ز ده‌كات شیعری خۆی له‌شیعری هه‌مووان چاكتر بێت. بناغه‌ی خوێنده‌واری و رۆشنبیری و شاعیری له‌ماڵه‌وه‌ ده‌ستی پێكردووه‌و وه‌ك خۆیشی ده‌ڵێت: قه‌رزاری كتێبخانه‌كه‌ی باوكمم، له‌كتێبخانه‌كه‌ی ئه‌ودا كۆمه‌ڵێ كتێبـی ئه‌فسانه‌یم خوێندۆته‌وه‌ وه‌ك (شیرین و فه‌رهاد، له‌یل و مه‌جنون، خورشید و خاوه‌ر، ئه‌لف له‌یله‌وه‌ له‌یله‌، رۆسته‌م و زۆراب و ...هتد). له‌تیف هه‌ڵمه‌ت له‌شارێكدا بووه‌ كوردو عه‌ره‌ب و توركمانی تێدا ژیاوه‌ هه‌ر له‌به‌رئه‌وه‌شه‌، به‌زاره‌كی توركمانییه‌كی باش ده‌زانێ و وه‌ك باسیش له‌وه‌ ده‌كات و ده‌ڵێ: (من خه‌ڵكی هه‌موو شوێنێكم، خه‌ڵكی شاری وشه‌م، ئه‌گه‌ر جیاكردنه‌وه‌ بێ بڵێم خه‌ڵكی كفریم، ئه‌مه‌ جیاكردنه‌وه‌ی كفری بێت له‌كوردستان، به‌لامه‌وه‌ په‌سه‌ند نییه‌، به‌لام به‌ره‌چه‌ڵه‌ك و بنه‌چه‌ باوو باپیرم خه‌ڵكی سلێمانییه‌). ساڵی 1963 یه‌كه‌م شیعری له‌كفری به‌بۆنه‌ی شه‌هیدبوونی بیست و هه‌شت پێشمه‌رگه‌ی قاره‌مانه‌وه‌ كه‌ له‌ (قاته‌كان)ی كفری كه‌وتبوونه‌ بۆسه‌ی دوژمنه‌وه‌ نووسیوه‌، یه‌كه‌م ده‌قی شیعریشی له‌ژماره‌ 9ی گۆڤاری رزگاری-دا ساڵی 1969 بلاوكردۆته‌وه‌ كه‌ به‌كوردی یه‌كه‌م ده‌قی شیعری و یه‌كه‌م بانگه‌شه‌ی نوێگه‌رییه‌ له‌دوای نوێگه‌رییه‌كه‌ی گۆران له‌ناوه‌ندی شه‌سته‌كانی سه‌ده‌ی بیسته‌وه‌، ئه‌و بابه‌ته‌ ده‌قێكی نوێ بووه‌و وه‌ك به‌یاننامه‌یه‌كیش وابووه‌ بۆ نوێگه‌ری.
جێی خۆیه‌تی گه‌ر بڵێین یه‌كه‌مین شیعری درێژی نوێ، له‌تیف هه‌ڵمه‌ت نووسیویه‌تی كه‌ شیعری (ئه‌م كووله‌كانه‌ ئه‌شكێنم، چوار هه‌ڵبه‌ست له‌رۆژمێری رێبوارێكی ماندوودا، بۆ ئه‌و رۆژه‌ی هالی ده‌كشێ، ئه‌مه‌ دوا هه‌ڵبه‌ستم نییه‌، گۆرانی پاشه‌رۆژ یا به‌یاننامه‌ی شاعیره‌ شێته‌كه‌) كه‌ له‌سه‌ره‌تاو كۆتایی حه‌فتاكاندا بلاوكراونه‌ته‌وه‌ نموونه‌ی ئه‌و شیعره‌ درێژانه‌ن. گه‌لێ له‌شیعره‌كانی له‌لایه‌ن كۆمه‌ڵێك له‌نووسه‌ران (ئامانج شاكه‌لی، د. هه‌ڵكه‌وت مه‌لا حه‌كیم، مامۆستا سه‌دره‌دین عارف، مامۆستا نه‌رمین، د. كه‌مال مسته‌فا مه‌عروف، قه‌یس قه‌ره‌داغی، ئه‌مه‌ل جبووری، جه‌لال مه‌له‌ك شا، فریاد شیعری، سه‌ید عه‌لی ساڵحی، كامبیز كه‌ریمی، محه‌مه‌د مورته‌زایی، ئیسماعیل مه‌حموودی، رێبوار سیوه‌یلی و سه‌لاح به‌هلوول و ده‌یان نووسه‌ری دییه‌وه‌) كراون به‌فه‌ره‌نسی و ئینگلیزی و ئه‌ڵمانی و هۆڵه‌ندی و سویدی و فارسی و توركی.
شیعری به‌رگری
له‌تیف هه‌ڵمه‌ت له‌باره‌ی شیعری به‌رگری و سیاسی، (پابه‌نده‌ به‌قۆناغێكی دیاریكراوه‌و زۆر ناژین)، كه‌ ئه‌مه‌ وته‌ی (ئه‌دۆنیس)ی شاعیره‌ ده‌ڵێت: جاران بڕوام وابوو كه‌ شیعری دڵداری تایبه‌ته‌ به‌قۆناغێك و شیعری به‌رگریش تایبه‌ته‌ به‌قۆناغێكی دی، به‌لام ئێستا به‌پێی ته‌مه‌ن و ئه‌زموون گه‌یشتوومه‌ته‌ ئه‌وه‌ی كه‌ ژیان سه‌رتاپای دڵدارییه‌ له‌گه‌ڵ هه‌موو شتێكدا، له‌گه‌ڵ (ژن و مانگ و خۆرو ئاوو شیعرو وشه‌ی جوانیدا)، هه‌روه‌ها به‌رگریش له‌هه‌موویاندا هه‌یه‌ دژی شته‌ نێگه‌تیڤه‌كانی ژیان، واده‌زانم رۆژگارێك دێته‌ پێشه‌وه‌ كه‌ ئیتر داگیركاری نامێنێ، به‌لام به‌داخه‌وه‌ وا نییه‌، هه‌تا سته‌م بمێنێ، شیعری به‌رگریش هه‌رده‌مێنێ، ئه‌و كۆماره‌ پڕ له‌ به‌خته‌وه‌رییه‌ی ئه‌فلاتۆن و فارابی داوای ده‌كه‌ن مه‌حاڵه‌ له‌سه‌ر زه‌وی دروست بێ، هه‌ر بۆیه‌ ده‌توانین بڵێین هه‌تا دونیا هه‌یه‌ شیعری دڵداری و به‌رگری هه‌ر ده‌مێنێـت، شیعری به‌رگری سه‌رده‌می به‌سه‌ر ناچێت. (مایكۆفسكی) به‌خوێندن و ئێسقان ماركسی بوو، به‌لام له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌شدا شیعره‌كانی له‌هه‌موو شوێنێك ده‌خوێنرێته‌وه‌، ئه‌گه‌رچی (پوشكین) زیاتر ده‌خوێنرێته‌وه‌، یان (ره‌سوڵ حه‌مزاتۆف) كه‌ نووسه‌رێكی ماركسی بووه‌، به‌لام به‌رهه‌مه‌كانی تائێستاش ده‌خوێندرێته‌وه‌ به‌هه‌مانشێوه‌ ئه‌راگۆین شیعری به‌رگری هه‌یه‌، هه‌روه‌ها ئه‌گه‌ر شاعیرێك خۆی به‌لایه‌كدا هه‌ڵنه‌واسێ و به‌پێی ره‌چه‌ته‌ی ئه‌و لایه‌نه‌ شیعر نه‌نووسێ شیعره‌كانی به‌سه‌ر ناچن، نووسه‌ر ئازاده‌ له‌ده‌ره‌وه‌ی ئه‌ده‌ب چ بیروڕایه‌كی هه‌بێت، به‌لام به‌ ته‌نها بۆ به‌رژه‌وه‌ندی حزبێك یان لایه‌نێك نه‌نووسێت، ئه‌ده‌ب هیچ پاسپۆرتێكی نییه‌و به‌نێو چه‌ندین زمانی جیاجیای جیهاندا بلاوده‌بێـته‌وه‌، ئه‌گه‌ر ئێمه‌ شیعرمان بۆ حزبێك نووسی و له‌رێگه‌ی وه‌رگێڕانه‌وه‌ خوێنه‌رێكی جیبۆتی یا رووسی یان به‌ریتانی خوێندیانه‌وه‌، چ چێژێك وه‌رده‌گرێت؟ ئه‌گه‌ر شیعر هه‌ڵگری جیهانبینییه‌كی قوڵ بێت، له‌هه‌موو سه‌رده‌مێكدا ده‌خوێندرێته‌وه‌.
روانین بۆ گروپ
كه‌شوهه‌وای تازه‌كردنه‌وه‌ی شیعری كوردی له‌سه‌ره‌تای حه‌فتاكاندا به‌هۆی چه‌ند گروپێكه‌وه‌ ده‌ركه‌وت، روانینی له‌تیف هه‌ڵمه‌ت به‌رامبه‌ر گروپ ئه‌وه‌یه‌ كه‌: گروپ رێككه‌وتنی چه‌ند كه‌سێكه‌ له‌سه‌ر ئامانجێكی دیاریكراو، واته‌ ئامانجێك هه‌یه‌و چه‌ند كه‌سێك له‌ده‌ووری یه‌ك كۆده‌كاته‌وه‌، وه‌ك چۆن له‌حزبدا ململانێ هه‌یه‌، به‌هه‌مانشێوه‌ له‌گروپی رۆشنبیریشدا هه‌ست به‌و ململانێیه‌ ده‌كرێت، بائامانجێكی سه‌ره‌كی هه‌بێت، به‌لام بۆ گه‌یشتن به‌و ئامانجه‌ بیروڕای جیاواز هه‌یه‌و هه‌موو ئه‌ندامانی گروپه‌كه‌ یه‌ك بیروڕای جێگیریان نییه‌، ئێمه‌ وه‌ك گروپی كفری له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌ی ئامانجێكی دیاریكراومان هه‌بووه‌، به‌لام ململانێیش له‌نێوانماندا هه‌بوو بۆ ئه‌وه‌ی خۆمان به‌ده‌ستپێشخه‌ری بزانین.
هه‌رچه‌نده‌ له‌سه‌ره‌تادا هیچ بڕیارێكیان نه‌بووه‌ بۆ دامه‌زراندنی گروپی كفری و له‌وكاته‌دا خوێندكاری ئاماده‌یی كفری بوون، كه‌ كۆمه‌ڵێك هاوڕێ بوون باسی شیعرمان ده‌كرد له‌وانه‌ش (مامۆستا عه‌لی عه‌بدوڵلا ئه‌ندامی پێشووی په‌رله‌مانی كوردستان، محه‌مه‌د داماو، ئه‌مجه‌د شاكه‌لی و ئه‌نوه‌ر شاكه‌لی) كه‌ له‌و خوێندنگه‌یه‌دا یه‌كیانگرتووه‌و باسیان له‌رۆشنبیری كردووه‌و به‌پێی ئه‌و گفتوگۆیه‌ی ئه‌وكاته‌ كردووه‌یانه‌ له‌سه‌ر شیعرو ئه‌ده‌ب، له‌تیف هه‌ڵمه‌ت و چه‌ند هاوڕێیه‌كی بیروڕایان جیاواز بووه‌ له‌وانی دی، له‌به‌رئه‌وه‌ جیابوونه‌ته‌وه‌و بیروِاكانی خۆیان گه‌لاڵه‌كردووه‌ بۆئه‌وه‌ی گروپێك دروستبكه‌ن كه‌ جگه‌له‌و ناوانه‌ش چه‌ند كه‌سێكی تریش هه‌بوون كه‌ هه‌ندێ خوێنه‌رو شاعیری سه‌ره‌تایی توركمان بوون، ئه‌وانیش زۆرجار به‌شداری گفتوگۆكانیان كردووه‌ له‌ئه‌نجامی قسه‌كردندا له‌نێو ئه‌و گروپه‌دا كه‌ له‌نزیكه‌ی 10 كه‌س پێكهاتبوون، له‌تیف هه‌ڵمه‌ت و ئه‌حمه‌د شاكه‌لی و فه‌رهاد شاكه‌لی، چونكه‌ رۆحی نوێگه‌رییان هه‌بووه‌و رۆحی ئه‌وان جۆرێكی تربوو، خۆیان وه‌ك گروپێك جیابوونه‌ته‌وه‌. گروپی كفری ته‌نیا شیعری له‌خۆنه‌گرتبوو، به‌ڵكو له‌و گروپه‌دا ئه‌حمه‌د شاكه‌لی چیرۆكیشی نووسیوه‌.
بنه‌ماكانی ئه‌و گروپه‌
سه‌ركێشی یه‌كێك بووه‌ له‌وبنه‌مایانه‌ی كه‌ ئه‌و گروپه‌ ئیشیان له‌سه‌ر كردووه‌و به‌رای له‌تیف هه‌ڵمه‌ت گۆڕانكاری رژێمی پادشایه‌تی له‌عیراقدا بۆ رژێمی كۆماری سه‌ركێشی كۆمه‌ڵێك ئه‌فسه‌ری عیراقی بوو له‌سه‌روویانه‌وه‌ (عه‌بدولكه‌رم قاسم) كه‌ رژێمی پادشایه‌تی گۆڕاو رژێمی كۆمارییان دامه‌زراند، هه‌ربۆیه‌ ده‌ڵێت: ئێمه‌ یه‌كێك له‌بنه‌ما هه‌ره‌ سه‌ره‌كییه‌كانمان سه‌ركێشی و خۆده‌رخستن بوو، به‌یاننامه‌ی سوریالییه‌كان و هه‌واڵی سوریالییه‌كانمان له‌گۆڤاری (شیعری 69)ی عیراقی و گۆڤاری (شیعر)ی لوبنانیدا خوێندبۆوه‌و زۆر كاریگه‌ری ئه‌وانمان له‌سه‌ر بوو، به‌تایبه‌تی كاریگه‌ری (سلڤادۆر دالی)مان له‌سه‌ر بوو، كه‌ زۆر شێتانه‌ هه‌ڵسوكه‌وتی كردووه‌، هه‌روه‌ها هه‌ندێ له‌شێتییه‌كانی (مایكۆفسكی) كه‌ خوێندبوومنه‌وه‌، مایكۆفسكی به‌كراسێكی زه‌رده‌وه‌ له‌شاقه‌مه‌كه‌ی مۆسكۆدا شیعری خوێندۆته‌وه‌، بۆیه‌ به‌رده‌وام حه‌زمده‌كرد له‌كاتی شیعر خوێندنه‌وه‌دا كراسێكی زه‌رد له‌به‌ر بكه‌م.
بته‌كانم هه‌مووی په‌راش په‌راش ده‌كه‌م
من چۆن ئیتر به‌ئاره‌زووی دڵی ئێوه‌ ته‌راش ئه‌كه‌م
له‌تیف هه‌ڵمه‌ت بۆ ئه‌م دێڕه‌ شیعرییه‌ ده‌ڵێت: ئه‌مه‌ له‌پێشدا یاخیبوونێكی سه‌ركێشی بوو، به‌لام سه‌ركێشی به‌به‌رنامه‌وه‌، ئێمه‌ به‌رهه‌می شیعری نوێ و چیرۆكی نوێ و رۆمانی نوێی ئه‌وروپی و عه‌ره‌بیمان ده‌خوێنده‌وه‌، له‌و سه‌رده‌مه‌دا (ناتالی ساروت) و (سلڤادۆر دالی و پیكاسۆ)مان ده‌ناسی، ئه‌مانه‌ كه‌ به‌گیانێكی نوێگه‌رییه‌وه‌ له‌بواری شێوه‌كاریدا كاریان ده‌كرد. ئێمه‌ زیاتر رووكه‌ش و سه‌ركێشییه‌كه‌یمان وه‌رگرتبوو كه‌ دوایی بوو به‌به‌رنامه‌ بۆ گۆڕانكاری.
سۆفیگه‌رێتی
سۆفێگه‌رێتی له‌لای له‌تیف هه‌ڵمه‌ت جیایه‌ له‌شه‌ریعه‌ت و سۆفیگه‌رێتی ئیسلامی، له‌ئه‌نجامی ئه‌وه‌دا هاتۆته‌ كایه‌وه‌ كه‌ ناسیۆنالیزمی عه‌ره‌بی جڵه‌وی فه‌رمانڕه‌وانی ده‌وڵه‌تی ئیسلامیان گرته‌ ده‌ست، ئاینی پیرۆزی ئیسلاممیان كرد به‌هۆكارێك بۆ دایگركردنی ولاتان و چه‌وساندنه‌وه‌ی گه‌لان و تالانكردنی ماڵ و سه‌رو سامانی ئه‌و ناوچانه‌و ولاتانه‌ی عه‌ره‌ب بوون، كاتێ مێژووی دوو ده‌وڵه‌تی زلهێزی وه‌كو ئه‌مه‌وی و عه‌باسی ده‌خوێنینه‌وه‌ بۆمان ده‌رده‌كه‌وێ كه‌ چۆن ئه‌م دوو ده‌وڵه‌ته‌ ئیسلامیان وه‌كو په‌یامێكی پیرۆز ئاراسته‌ی خه‌ڵكی دی نه‌كردووه‌، به‌ڵكو وه‌كو گوزه‌رێك به‌كاریانهێناوه‌ بۆ تالانكردن و سڕینه‌وه‌ی كولتوورو ناسنامه‌ی ئه‌و گه‌ل و نه‌ته‌وانه‌ی كه‌ عه‌ره‌ب نه‌بوون و بۆ ئه‌م مه‌به‌سته‌ش سوپایان ناردۆته‌ سه‌ر سه‌دان ولات وه‌كو هیندستان و تاجیكستان و توركستان و ئه‌رمه‌نستان و گورجستان و كوردستان و خۆراسان و ...هتد، به‌سه‌دان هه‌زار ژن و كچ و منداڵیان له‌پاشكۆی ولاخه‌كانیان به‌دیلی ده‌هێناو له‌بازاڕه‌كانی به‌غداو به‌سراو قاهیره‌و شام و مه‌ككه‌و مه‌دینه‌دا هه‌راجیان ده‌كردن و ئه‌تك ده‌كران و داوێن پیسیان له‌گه‌ڵده‌كرا نێربازی له‌ده‌رباره‌ی خه‌لافه‌تی ده‌وڵه‌تی عه‌باسدا بره‌وی پێدراو، هه‌ندێ له‌خه‌لیفه‌ عه‌باسییه‌كان سه‌رباری هه‌زاران كه‌نیزه‌ك و كچۆڵه‌ ده‌یان مناڵی جوانیان له‌كۆشك و ته‌لاره‌كانیاندا مۆڵدا بوو داوێن پیسیان له‌گه‌ڵدا ده‌كردن، به‌مجۆره‌ مرۆڤ كه‌مه‌زنترین و پیرۆزترین ئه‌فرێنراوی خوایه‌ له‌لایه‌ن خه‌لیفه‌ ئه‌مه‌وی و عه‌باسییه‌كانه‌وه‌ به‌ناوی پیرۆزی ئیسلامه‌وه‌ سووك و ریسوا ده‌كراو هه‌موو مافه‌كانی پێشێل ده‌كرا، ئیتر له‌ئه‌نجامی ئه‌م له‌ڕێ لادان و پێشلێكارییه‌ی فه‌رمانڕه‌واكانی عه‌ره‌به‌وه‌ رێبازێكی دی له‌رووبه‌ڕووی ئیسلامدا هاته‌كایه‌وه‌و به‌رامبه‌ر شه‌ریعه‌ت وه‌ستاو ئه‌ورێبازه‌ش ته‌سه‌وف بوو.
داهێنانه‌كانی له‌تیف هه‌ڵمه‌ت جگه‌له‌وه‌ی گه‌وره‌ترین به‌رهه‌م و شۆڕشی به‌شیعری نوێگه‌ری كوردی به‌خشیوه‌و سه‌ره‌رای به‌رهه‌مه‌ ئه‌ده‌بییه‌كانیشی شیعرو چیرۆكی به‌خه‌یاڵی زانستی و ئه‌فسانه‌یی بۆ دنیای جوانی و بێگه‌ردی منداڵ به‌رهه‌مهێناوه‌، ده‌شێ رووداوی خه‌یاڵی سه‌رسوڕهێنه‌ر رۆژێ له‌رۆژان رووبده‌ن، به‌تایبه‌تی چیرۆكی خه‌یاڵی زانستی كه‌ زۆرجار رووداوه‌ له‌خه‌یاڵ دروستكراوه‌كانی په‌یوه‌ستن به‌داهێنراوه‌كانی بواری فیزیاو فه‌له‌كگه‌ریی و گه‌ردوونناسییه‌وه‌ هه‌روه‌ك منداڵ له‌خه‌یاڵدا ده‌فڕێت یاخود له‌ژێر ئاودا ده‌م ده‌كاته‌وه‌و ناخنكێ، ئه‌وه‌ی ئاشكراشه‌ داڤنشی هونه‌رمه‌ندی ئیتاڵی چه‌ندین سه‌ده‌ به‌ر له‌داهێنان تانك و زرێپۆش و فرۆكه‌ی به‌خه‌یاڵ وێنه‌ی كێشاون، داواتر ئه‌و خه‌یاڵه‌ له‌لایه‌ن زانایانی بواری فیزیاوه‌ به‌راستی به‌رجه‌سته‌ كراوه‌و بۆته‌ به‌شێك به‌پێویسته‌كانی ژیانی ده‌وڵه‌ت، له‌تیف هه‌ڵمه‌ت پێیوایه‌ چیرۆكنووسی بواری منداڵ ده‌توانێ سوود له‌فه‌نتازیای خه‌یاڵ و دارشتن و ناوه‌ڕۆكیان ببینێ و به‌خه‌یاڵی خۆی به‌جۆرێكی نوێ بۆ منداڵ دایده‌ڕێژێته‌وه‌.
ده‌رباره‌ی چه‌ند نووسه‌رێك
له‌تیف هه‌ڵمه‌ت ده‌رباره‌ی چه‌ند نووسه‌رێك به‌مشێوه‌یه‌ رای خۆی له‌سه‌رییان ده‌رده‌بڕێت:
*ئه‌دۆنیس: مامۆستای نوێگه‌ری شیعری عه‌ره‌بییه‌و كاریگه‌رییه‌كانی به‌شیعری كوردیشه‌وه‌ دیاره‌.
*عه‌بدوڵلا په‌شێو: شیعری كوردی به‌بێ عه‌بدوڵلا په‌شێو ناته‌واوه‌و كه‌لێنێكی تێده‌كه‌وێت.
*شێركۆ بێكه‌س: ره‌وتی شیعری كوردی به‌بێ شێركۆ بێكه‌س ره‌وتێكی ناته‌ندروسته‌و هێڵێ ئاسایی خۆی له‌ده‌ست ده‌دات، له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌شدا خۆزگه‌ هه‌ندێك شیعری هه‌یه‌ نه‌ینووسیایه‌.
*به‌ختیار عه‌لی: جوانییه‌كانی له‌رۆمانه‌كانیدایه‌، نه‌ك له‌شیعره‌كانیدا، چونكه‌ ئه‌وه‌ی ئه‌و له‌شیعردا ده‌یكات پێشتر هه‌مووی كروان، هه‌ربۆیه‌ ئه‌و به‌رۆمانه‌كانییه‌وه‌ ده‌بێته‌ نووسه‌رێكی سه‌ركه‌وتوو.
*محمه‌د عومه‌ر عوسمان: یه‌كێكه‌ له‌یاخیگه‌رییه‌كانی شیعری كوردی، به‌بێ شیعریش ژیان و هه‌ڵسوكه‌تی ئه‌و به‌شێكه‌ له‌یاخبوون.
*محه‌مه‌د ماغوت: چاوگه‌یه‌كی نوێگه‌ریی بوو بۆ ئێمه‌و زۆریش له‌وه‌وه‌ فێربووین.
*گروپی روانگه‌: ئه‌گه‌ر گروپی كفری نه‌بوایه‌، گروپی روانگه‌ دروست نه‌ده‌بوو، یان دروستبوونی دواده‌كه‌وت.
*رامبۆ: سه‌رچاوه‌یه‌كه‌ به‌رده‌وام ده‌بێ بخوێنرێته‌وه‌.
*سه‌لیم به‌ره‌كات: له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌ی ئه‌دۆنیس ده‌ڵێ (كلیلی زمانی عه‌ره‌بی له‌گیرفانی كوردێكدایه‌)، به‌لام من چێژم له‌هیچ شیعرێكی به‌ره‌كات نه‌بینیوه‌.
*ئه‌نوه‌ر مه‌سیفی: خاوه‌نی شێوازێكی تایبه‌ته‌ به‌خۆی و له‌شیعره‌كاندا زیاتر بایه‌خ به‌فۆرم ده‌دات نه‌ك به‌ناوه‌ڕۆك.
به‌رهه‌مه‌ بلاوكراوه‌كانی له‌تیف هه‌ڵمه‌ت له‌چه‌ند به‌رهه‌مێكی شیعری پێكهاتوون له‌گه‌ڵ چه‌ند لێكۆڵینه‌وه‌و شیعرو چیرۆك بۆ منالان، هه‌روه‌ها زۆر به‌رهه‌می شیعری به‌زمانی عه‌ره‌بی بلاوكردۆته‌وه‌ به‌ناوی (المدن الحدیدیه‌، شیخوخه‌ كیلوباترا واگفال المگر).
له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌ی خاوه‌نی چه‌ند شاكاری ئه‌ده‌بییه‌و خاوه‌ن ئه‌زموونێكی دیاری نێو ئه‌ده‌بی كوردییه‌، تائێستا چه‌ند خه‌لاتێكی وه‌رگرتووه‌ له‌وانه‌ (خه‌لاتی ئاپیك له‌سوید بۆ به‌رگی یه‌كه‌می دیوانی منالان ساڵی 2000، خه‌لاتی زێڕینی باوه‌گوڕگوڕ ساڵی 2005، خه‌لاتی زێڕینی ئیبراهیم ئه‌حمه‌د ساڵی 2008، خه‌لاتی وه‌زارتی رۆشنبیری هه‌رێم له‌شیعری منداڵدا... هتد).

له‌تیف هه‌ڵمه‌ت به‌ درێژایی 30 ساڵ خزمه‌ت به‌ زمان و ئه‌ده‌بی کوردی یه‌کێکه‌ له‌ خودانی ره‌وت و شێوازی نوێ له‌ وێژه‌ی کوردیدا.


هه‌ندێ له‌ به‌رهه‌مه‌ چاپکراوه‌کانی ئه‌مانه‌ن :

- خواو شاره‌ بچکۆله‌کان

- ئاماده‌ بوون بۆ له‌ دایک بوونێکی تر

- پرچی ئه‌و کچه‌ ڕه‌شماڵی گه‌رمیان و کوێستانمه‌

- گه‌رده‌لوولی سپی

- ئه‌و هۆنراوه‌یه‌ که‌ ته‌واو ده‌بێ و ته‌واو نابێ

- ئه‌و نامانه‌ی که‌ دایکم نایان خوێنێته‌وه‌

- وشه‌ی جوان گوڵه‌ گوڵ

- سروودی هه‌ژاران

- ئه‌م ڕووباره‌ وشک ناکات

- گورگه‌کانی له‌تیف هه‌ڵمه‌ت


‌سه‌رچاوه‌ ‌
گۆڤاری رۆڤار ژماره‌ 49
ئه‌ده‌ب و هونه‌ری كوردستانی نوێ
رووبه‌روو له‌گه‌ڵ له‌تیف هه‌ڵمه‌ت، دیداری شه‌مێران سڵێمان

www. knwe . org

ماموستا له تیف هه لمه ت

وینه یه کی نه مر                                                 

من دلنیام ...چه ندی بژیم

روژی مه رگ دی بو پیشوازیم

به لام هه زاران هه زار سال له دوای مردن

ده رم بینن له گور  و  چال

 ئه گه ر سینگم  به نه شته ری  هه ل بدرن

هیشتا دیاره له سه ر برینی دلی من

خوله میشی گونده که م  و جی زنجیری تانگی دوژمن...!

بست  به بستی ...ئا ئه م خاکه

 جی بزماری چه کمه ی پاسدار  و ساواکه...!

 

شیعریکی ماموستا شیرکو بیکه س

 

گوتیان به کیو

ئه ­تکه ین به­ به­ رد . . .

ببی به په­ یکه­ ر بو خودا.

گوتی : نا . . . نا . . .

خه ­لک فریودان ئیتر به ­سه. . . !

بمکه ن به پله

با مندالان لیم سه ­­­­­­ر که ­ون بو مه­ دره ­سه. . .  .

«شیرکو بی­که ­س»

شیعریک له ماموستا شیرکو بیکه س

به هیوای هه لنه وه رینی په ره ی گولی هیچ هیرویه ک

 

 

            هه وره کچ

 

ئه‌مڕۆ له‌م شاره‌دا ئه‌مڕۆ

هه‌وره‌ کچێ

به‌ر له‌وه‌ی هێشتا ببارێ

له‌ باڵکۆنێکی سه‌وزه‌وه‌ خۆی خسته‌ خوار.

ئاخ ! ئاسمانیان له‌سه‌ر داخست !

...
هه‌وره‌ کچێ له‌سه‌ر باڵکۆن

چاویان لێبوو :

وه‌ك هێرۆی سپی ده‌رکه‌وت و

له‌ خواره‌وه‌یش هه‌ڵپچوڕکاو

بوو به‌ په‌ڕه‌ی سووره‌ گوڵی

جاده‌و به‌رپێ

شیعریک له ماموستا شیرکو بی که س (شعری از استاد شیرکو بی که س)

 

« مار ماسیه کی جاسوس »

 

له به ر سیلاو                     ( به خاطر وجود سیلاب )

ئه و رو ژه ماسیگره کان        ( ماهیگبران آن روز )

نه یانتوانی له ماله وه             ( نتوانستند از خانه )

بینه ده ری                         ( بیرون بیاییند )

بویه ئیتر له گوره پانی رووبارداو     ( به همین خاطر در پهنای رود بار و ..)

له بنه وه                                  ( در اعماق آب )

بو به جه ژنی ماسییه کان و تا شه و دره نگ  ( عید بود برای ماهیان و تا دیر وقت )

هه لپه رین و ده س له ملان                      ( با شادی و رقص و آواز )

خواردیانه وه .                                      ( لذت بردند )

که سیلاوه که نیشته وه توری توره        ( اما وقتی سیلاب فرو نشست تور عصبانی )

به چاو ساغی                                  ( با راهنمایی )

یه کیک له مار ماسییه گه وره جاسوسه کان  ( یکی از مار ماهیهای بزرگ جاسوس )

هه ر له گوره پانی ئاودا                        ( در همان پهنای آب )

بو سه یه کی بو نانه وه                        ( دامی برایشان انداختند )

به داخه وه                                     ( و افسوس ...)

هه موو به سه ر خوشی گیران !   ( همه آنها در حالی که سرمست بودند به دام افتاند)

 

لیندا مارتین آلکوف

 

لیندا مارتین آلکوف، استاد فلسفه در کالج هانتر و هم­چنین سایر مراکز دانشگاهی در آمریکا است. او به عنوان برجسته­ترین فیلسوف زن در سال 2005 توسط انجمن زنان فیلسوف برگزیده شد.آلکوف علاوه بر این­که به عنوان یک فیلسوف شناخته می­شود به دلیل فعالیت­های مطالعاتی و پژوهشی­ای که در حوزه فمینیسم انجام داده­است، به عنوان یک فمینیست موج سومی نیز شناخته شده است.بخش زیادی از مقالات منتشر شده از وی در حوزه معرفت­شناسی فمینیستی است.

نسیم السادات محبوبی شریعت پناهی، کارشناس ارشد مطالعات زنان

لیندا مارتین آلکوف متولد ۱۹۵۵ میلادی است وی را می­توان برجسته­ترین فیلسوف زن عصر حاضر دانست. شهرت آلکوف به دلیل فعالیت­های پژوهشی وی در حوزه فلسفه­ی قاره­ای، فمینیسم، نژاد و خشونت است. در سال ۱۳۹۱ کتابی با عنوان «معرفت شناسی فمینیستی لیندا مارتین آلکوف» توسط مریم روایی به فارسی تالیف و توسط انتشارات روشنگران و مطالعات زنان منتشر شد.

لیندا مارتین آلکوف[۱]، استاد فلسفه در کالج هانتر و مرکز تحصیلات تکمیلی CUNY و هم­چنین سایر مراکز دانشگاهی در آمریکا است. آلکوف دارای مدارک تحصیلی از دانشگاه ایالتی جورجیا و دانشگاه براون است. او به عنوان برجسته­ترین فیلسوف زن در سال ۲۰۰۵ توسط انجمن زنان فیلسوف برگزیده شد. وی تاکنون حدود نه کتاب منتشر کرده است. هم­چنین آلکوف بالغ بر پنجاه مقاله در نشریه­­ها و مجلات مختلف به چاپ رسانده است.

کتاب­های آلکوف در حوزه زنان عبارت است از:

-        معرفت­شناسی­های فمینیستی با همکاری الیزابت پاتر (راتلج،۱۹۹۳)

-        آواز در آتش: حکایت­های زنان در فلسفه (رومن و لیتل فیلد،۲۰۰۳)

-        هویت­های آشکار: نژاد، جنسیت و خود (آکسفورد،۲۰۰۶)

-        راهنمای بلک ول برای فلسفه­ی فمینیستی با همکاری اولدرکیتی (بلک ول ۲۰۰۶)[۲]

آلکوف علاوه بر این­که به عنوان یک فیلسوف شناخته می­شود به دلیل فعالیت­های مطالعاتی و پژوهشی­ای که در حوزه فمینیسم انجام داده­است، به عنوان یک فمینیست موج سومی نیز شناخته شده است. وی در کتاب­ها و مقالات خود در تلاش است تا پیوندی ناگسستنی میان فمینیسم و فلسفه ایجاد نماید از این­رو است که بخش زیادی از مقالات منتشر شده وی در حوزه معرفت­شناسی فمینیستی است.

حمیرا مشیرزاده معتقد است فمینیسم موج سومی لیندا مارتین آلکوف بر آن است که فمینیسم “برداشتی از سوژه بودن” را تشویق می­کند که “موضع تاریخی تغییر پذیر” را می‌پذیرد. سوژه محصول تجربه تاریخی است و در عین حال، نقطه عزیمت نظریه فمنیستی را تشکیل می­دهد به این ترتیب، جنسیت امری “طبیعی، زیست شناختی، جهان شمول، غیر­تاریخی یا جوهری” نیست و در عین حال، “موضوعیت” دارد، زیرا موضوعی است که عمل سیاسی از آن نشات می‌گیرد. “زن” مجموعه­ای از ویژگی‌ها نیست و هویت امری نسبی است که با توجه به زمینه­ای متحول شکل می‌گیرد. موضع زنان امری نسبی است و نه ذاتی اما در عین حال، تعیین ناشدنی نیز نیست.[۳]

ویژگی بارز آلکوف توجه ویژه­ی او به رابطه­ی معرفت با زمینه­ی تاریخی– اجتماعی و سوبژکتیویته است. آلکوف که در زمینه­ی معرفت شناسی، نظریه­ی فمینیستی و نظریه نژادی فعالیت می­کند بیشتر به مطالعه روش­هایی می­پردازد که معرفت­شناسی­های غربی برای بی اعتبار شمردن معرفت زنان به کار برده­اند. از این­رو است که معرفت شناسی فمینیستی مورد توجه آلکوف در دو حوزه معرفت شناسی و سوبژکتیویته متمرکز می­شود.

آلکوف معرفت را فرایندی اجتماعی و نه فردی می­داند. وی هم­چنین مانند سایر فیلسوفان فمینیست، معرفت­شناسی را با نظریه اجتماعی پیوند می­دهد که حاصل این پیوند پدیداری چالش­هایی است که در برابر فلسفه غرب شکل می­گیرد از جمله­ی این چالش­ها فقدان اجماع فلاسفه در مورد فرایند کسب معرفت است. از این­رو است که وی به معرفت شناسی فمینیستی توجه ویژه­ای دارد. از نظر آلکوف: «فلسفه فمینیستی می­تواند نقدی سیاسی از نظام فلسفی باشد و یا نقد کل فلسفه به عنوان جریانی مردانه یا مذکر». وی در آثارش به بررسی آراء فمینیست­هایی می­پردازد که با توجه به آراء فیلسوفان بزرگی چون فوکو، دریدا، سارتر، لاکان و … درباره حقیقت و معرفت توانسته­اند به شیوه­های مختلفی به نظریه­پردازی درباره تفاوت جنسی بپردازند.

در دیدگاه آلکوف در جریان تولید معرفت و دانایی تنها عامل موثر سلسله مراتب جنسی نیست بلکه نژاد، طبقه، فرهنگ، سن و سکسوالیته در این فرایند تاثیر می­گذارد. به علاوه تحقیقات نظریه­های فمینیستی نشان داده است که جنسیت نمی­تواند به عنوان تنها مقوله بدون توجه به سایر ویژگی­ها مانند محیط و زمینه­ی اجتماعی مورد ارزیابی قرار گیرد. آلکوف معتقد است هویت جنسیتی به خوبی شناخته و هم­چنین درک نخواهد شد مگر این که به عنوان عنصری سازنده در روابط تنگاتنگ پیچیده با نظام­های هویتی و سلسله مراتب دیگر اجتماعی نیز سنجیده شود.[۴]

وی در کتاب «معرفت شناسی فمینیستی»[۵] خود با طرح پرسش­هایی در مورد راه­های کسب معرفت علمی بر این مسئله تاکید دارد که فمینیست­های فعال در حوزه معرفت­شناسی فمینیستی برای آشکار کردن زمینه­های اجتماعی کارشان باید ابتدا قادر به تامل در باب معرفت باشند چرا که منبع اعتبار باور و گفته­­های مردان نسبت به باور و گفته­­های زنان بیشتر از آن­که نیاز به مطالعه فلسفی داشته باشد، نیازمند مطالعه جامعه­شناختی است.

آلکوف می­گوید هر چند معرفت شناسی فمینیستی در گذشته ترکیبی متضاد بود ولی امروزه نوعی شناخت به حساب می­آید. فیلسوفان معرفت شناسی فمینیستی این عبارت را به شیوه­های گوناگون برای ارجاع دادن به روش­های کسب معرفتی زنانه و تجربه­ی زنان به کار می­برند. باید توجه داشت که این روش­های کسب معرفت با آراء فیلسوفان معرفت شناسی متعارف مغایرت دارد، زیرا نظریه­ی معرفت روش­های کشف معرفت را به چالش نمی­کشد. این دقیقاً همان مقدمه­ای است که معرفت شناسی­های فمینیستی آن را به چالش می­کشند، زیرا تحلیل فمینیستی بر اهمیت و خاص بودن زمینه­ی نظریه تاکید دارد. این زمینه­گرایی بسیاری از معرفت شناسان فمینیست را به شک درباره­ی امکان تبیینی کلی و جهان شمول از ماهیت معرفت و بیان محدودیت­های آن سوق داده­است. تبیینی که زمینه­ی اجتماعی و موقعیت فاعل­های شناسایی را نادیده گرفته است.[۶]

از نظر آلکوف تاریخ معرفت شناسی فمینیستی تاریخ تقابل میان تعهدات فمینیستی در رابطه با تلاش­های زنان برای داشتن حق ادارکی زنانه از جهان و تعهدات فلسفه­ی سنتی در رابطه با تبیین­های گوناگون از معرفت است: از جمله تقابل با تبیین­های پوزیتویستی، پساپوزیتویستی و تبیین­های دیگری که با هماهنگی یکدیگر، مباحث معرفتی زنانه را زیر سوال می­برند.[۷]

باید توجه داشت که آن معرفت شناسی فمینیستی مد نظر آلکوف و سایر فیلسوفان فمینیسم بر کل نگری و هماهنگی با طبیعت تاکید می­کند این گروه از فمینیست­ها پنج اصل بنیادی را برای این معرفت شناسی بیان می­کنند: اصل گنجاندن دانش در متن زندگی، اصل وساطت ضروری انسانی، اصل علیت غالب، اصل بیناذهنی (بین الاذهانی) یا فرآیند تعاملی معرفت و اصل تنوع علمی یا قواعد چندین شکلی.[۸]

آلکوف علاوه بر توجه ویژه به کسب معرفت به ابزار کسب معرفت نیز توجه می­نماید. این ابزار عقل است که از نظر فیلسوفان غربی و متقدم ابزاری مردانه است، چرا که کسب معرفت تنها به­وسیله­ی عقل مردانه صورت می­پذیرد. باور به مردانه بودن عقل ریشه در تفکرات سنتی فلسفه غرب دارد از این­رو است که آلکوف در مقاله­ی «نظریه­ی فمینیستی و علوم اجتماعی: معرفت­های جدید، معرفت شناسی­های جدید» تصویر عقل نزد کانت، هگل، مارکس، نیچه و فروید و تاثیرات معرفتی آراء آن­ها را تا اواخر قرن بیستم پی می­گیرد، تا نشان دهد مردانه­سازی عقل چگونه بر بیرون راندن زنان از حوزه­ی معرفت تاثیر گذاشته است.

او معتقد است در اواخر قرن هیجدهم فلسفه بر اساس اندیشه­ی کانت این­گونه درک می­شد که عقل، معرفت و فلسفه فی­نفسه به ویژگی­های ادراکی و عقلانی مردانه محدود می­شود و توانایی استدلال و تعقل مردانه، هم توانایی برای تامل بر خویشتن خویش است و هم دریچه­ای به جهان.[۹]

آلکوف بر آن است که اگر زنان بخواهند از اعتبار و مرجعیت معرفتی برخوردار شوند، خود باید به پیکربندی مجدد نقش تجربه­ی بدنی در رشد و توسعه­ی معرفت بپردازند. روشن است که استنباط جدید از عقل که درون نظریه­ی فمینیستی ساخته و پرداخته می­شود، تکلیفی بلندپروازانه است که هرچند در مراحل اولیه­اش قرار دارد ولی با این مقدمات آغاز می­شود:

الف- ذهن در واقع جدای از بدن نیست.

ب- در نتیجه از این مقدمه چنین می­توان نتیجه گرفت که ذهن هرگز از بدن جدا نبوده است.

ج. از این مقدمه چنین می­توان نتیجه گرفت که مفاهیم غالب و ایده­های مربوط به عقل همگی به بدن­های ما منتسب می­شوند؛ یعنی بیان کننده­ی علایق و نیازهای بدنی و بازتاب روش­های تجسم­یافته­ی موجود هستند و پیوندهای دیگری نیز با بدن دارند که ما هنوز باید آن­ها را کشف کنیم.

د. حاکی از این واقعیت است که ما نیاز به بازنگری فعالیت­هایی داریم که به واسطه­ی بدن صورت می­پذیرد و تاکنون به عنوان لفاظی، نامعقول بودن، رویاها و مانند آن تفسیر شده­اند.

آلکوف می­گوید پروژه­ی بازگشت به بدن پروژه­ی جدیدی نیست. مارکس بدن کارگر را وارد فلسفه کرد، نیچه به بدنِ حساس اشاره نمود و فروید تاکید کرد بدن آرزومند عنصری است که در تمام اندیشه­­ و عمل انسان حضور دارد. فمینیسم هم صرفاً اشاره به این دارد که این بدن­ها، از نظر جنسی منحصر به فرد و در عین حال اجتماعی –فرهنگی هستند، دیگر این­که این بدن­ها به واسطه­ی قدرت، نقش زده می­شوند و در نهایت این­که آدم کانتی که کل معرفت را مشروط می­سازد، در حقیقت یک مرد است و نه یک زن.[۱۰]

معرفت­شناسی فمینیستی بر این مساله تاکید دارد که عقل جنس نمی­شناسد این گروه از فمینیست­ها در تلاش برای یافتن بینش جدیدی از معرفت فارغ از ثنویت ذهن/ بدن هستند. بنابراین آلکوف نه بر عقل­گرایی مردانه و نه بر عقل­گرایی زنانه تاکید می­کند بلکه او سعی دارد شکاف جنسیتی میان عقل و بنیان مادی­اش را اصلاح نماید.

نظریه فمینیستی آلکوف در جهت اصلاح این شکاف از طریق دو پروژه است: اولین پروژه، پروژه­ی بررسی نظریه­های انتقادی موجود و نظریه­هایی است که تفاوت جنسی در گذشته و حال به­واسطه­ی آن­ها برساخته شده­اند، است. دومین پروژه، پروژه­ی تولید نظریه­های بدیل درصدد تفسیر شکل راهبردی نظریه­های گذشته هستند.[۱۱]

نتیجه­گیری

آلکوف را می­توان فیلسوفی برجسته در قرن حاضر دانست وی همان­طور که پیشتر ذکر شد تلاش نموده است تا معرفت شناسی و فمینیسم را به یکدیگر پیوند دهد. تاکید وی بر توجه به بدن در معرفت شناسی به معنای حذف معرفت شناسی مردانه و صرفاً ورود دیدگاه زنانه به معرفت شناسی نیست. وی همانند سایر فمینیست­های موج سوم بر توجه به زمینه­ی اجتماعی و فرهنگی و هم­چنین ویژگی­های شخصی در معرفت شناسی تاکید دارد. وی معتقد است عقل­گرایی مردانه در معرفت شناسی سنتی را نمی­توان عقل گرایی بی­طرفانه­ای دانست چرا که پیوند ذهن و بدن بدون تردید در شیوه کسب معرفت تاثیر خواهد گذاشت از این­رو است که بایستی به بدن به عنوان عنصری که ارتباط مستقیمی با عقل دارد توجه نمود.


[۱] Linda Martin Alcoff

[2] http://www.alcoff.com

[3]  مشیرزاده، حمیرا،از جنبش تا نظریه اجتماعی(تاریخ دو قرن فمینیسم)، تهران: نشر شیرازه، ۱۳۸۵٫، ۴۵۳

[۴] Alcoff,L.M. & Potter, E, “ When Feminisms Intersect Epistemology” in Feminist Epistemologies (ed) .Routledge. New York.1993.p:3.

 کتابی به همین عنوان توسط مریم روایی تالیف شده است که انتشارات روشنگران و مطالعات زنان در سال ۱۳۹۱ آن را به چاپ رسانده است.[۵]

[۶] Ibid,p:1

[7] Ibid,p:2

[8]  هام، مگی، فرهنگ نظریه های فمینیستی، ترجمه فیروز مهاجر، فرخ قره داغی و نوشین احمدی، تهران: نشر توسعه. ۱۳۸۲ ص ۱۴۰

[۹] Alcoff,L.M.,”Fe,inist Theory and Social Science: New Knowledges,New Epistemologies” IN Body/Spaces: DESTTABILIZAING Geographies of Gender And Sexuality, (ed) Nancy Duncan, Routledge. New York.1996. p:13

[10] Ibid,p:17

[11] Ibid,p:18

دیالکتیک جنس

«دیالکتیک جنس» نام کتابی است که در دهه­ی 70 میلادی توسط شولامیث فایرستون فمینیست رادیکال به رشته تحریر درآمد. فایرستون در این کتاب به بازخوانی مجدد مارکسیسم پرداخته و در تلاش برای بازبینی و بازنویسی نظریه­­­ی «ماتریالیسم دیالکتیک» مارکس است. این بازبینی به خلق نظریه­ی جدی منجر می­شود که انقلاب طبقاتی مارکسیستی را به انقلاب زیست شناسی فمینیستی تبدیل می­کند.فایرستون در دیالکتیک جنس می­گوید این دیالکتیک تولید و بازتولید بنیاد مادی نظام مردسالاری است که به زنان برای تولید مثل نوع بشر نیاز دارد.

نسیم السادات محبوبی شریعت پناهی، کارشناس ارشد مطالعات زنان

feminism.ir@gmail.com

«دیالکتیک جنس» نام کتابی است که در دهه­ی ۷۰ میلادی توسط شولامیث فایرستون فمینیست رادیکال به رشته تحریر درآمد. فایرستون در این کتاب به بازخوانی مجدد مارکسیسم پرداخته و در تلاش برای بازبینی و بازنویسی نظریه­­­ی «ماتریالیسم دیالکتیک» مارکس است. این بازبینی به خلق نظریه­ی جدی منجر می­شود که انقلاب طبقاتی مارکسیستی را به انقلاب زیست شناسی فمینیستی تبدیل می­کند.

دیالکتیک، اصطلاحی برگرفته از هگل است که مدعی بود واقعیت از طریق تضادها شکل می­گیرد مارکس و انگلس از اصطلاح «ماتریالیسم دیالکتیک» برای شرح چگونگی ناظر بودن قوانین دیالکتیک بر کل تولید و بازتولید استفاده می­کنند. فایرستون در دیالکتیک جنس می­گوید این دیالکتیک تولید و بازتولید بنیاد مادی نظام مردسالاری است که به زنان برای تولید مثل نوع بشر نیاز دارد.[i]

بحث اصلی شولامیث فایرستون در کتاب دیالکتیک جنس در مورد طبقه جنسیتی است فایرستون مدعی است مردسالاری یا فرودستی نظام­مند زنان از نابرابری زیست شناختی میان زن و مرد سرچشمه می­گیرد. این بررسی نقش تولید مثلی زنان، فایرستون را بر آن داشته است که با نگاهی فمینیستی در نظریه­ی ماتریالیسم تاریخی مارکس و انگلس بنگرد. به گفته­ی فایرستون، مارکس و انگلس به درستی مبارزه­ی طبقاتی را نیروی محرکه­ی تاریخ معرفی کردند اما از چیزی که او آن را طبقه­ی جنسی نام داد غافل ماندند.

باید توجه داشت که انگلس ماتریالیسم تاریخی را این­گونه تعریف می­کند: «دیدگاهی درباره­ی جریان تاریخ که علت غایی و نیروی محرکه­ی عظیم تمامی رویدادهای تاریخی را در پیشرفت اقتصادی جامعه، تغییر شیوه­های تولید و مبادله و سپس تقسیم جامعه به طبقات متمایز، و در پیکار این طبقات علیه یکدیگر جست­وجو می­کند.[ii]

فایرستون باتوجه به دغدغه­های رادیکالی خود در کتاب دیالکتیک جنس تعریف انگلس را از ماتریالیسم تاریخی چنین به روز کرد: ماتریالیسم تاریخی نگاهی به جریان تاریخ است که علت غایی و نیروی محرکه­ی عظیم تمامی رویدادهای تاریخی در دیالکتیک جنسی جست و جو می­کند یعنی در تقسیم جامعه به دو طبقه­ی زیستی متمایز برای تولید مثل و پیکار این دو طبقه با یکدیگر؛ در تغییر شیوه­های ازدواج و باروری و بچه­داری حاصل از این پیکار؛ در پیدایش طبقات دیگری براساس تفاوت­های جسمی ]کاست[ که در پی آن رخ داد، و در نخستین تقسیم کار بر مبنای جنس که به پیدایش­ نظام طبقاتی ]اقتصادی-فرهنگی[ منتهی شد.[iii]

بدین­ترتیب فایرستون با ارائه تفسیری رادیکال از «ماتریالیسم» به این نتیجه می­رسد که زیر بنای مادی سرکوب زنان را نه در اقتصاد بلکه در تفاوت­های زیست­شناسی باید جست. این امر که زنان و نه مردان بارور می­شوند بنا به استدلال فایرستون دلیل تقسیم جنسیتی کار است که مردسالاری بر آن بنا شده­است. ویژگی­های زیست­شناختی است که نظام طبقاتی جنسی را به­وجود می­آورد.

از این­رو دغدغه­ی اصلی فایرستون طبقه­ی جنسی است در دیدگاه او طبقه­ی جنسی عامل بروز بسیاری از تفاوت­ها، سرکوب­ها و فرودستی­های زنان در طول تاریخ است. وی معتقداست: «طبقه جنسی آن­قدر عمیق است که یا دیده نمی­شود یا ممکن است به عنوان یک نابرابری سطحی دیده شود البته می­تواند توسط اصلاحاتی هم­چون مشارکت تمام وقت زنان به عنوان نیروی کار از بین برود.»[iv] بدین­ترتیب طبقه­ی جنسی در زندگی روزمره زنان ریشه دوانده است تا جایی­که جزو بدیهیات زندگی آنان به شمار می­رود و تنها راه رهایی از آن مشارکت فعال زنان در عرصه­های اجتماعی است. البته بعدها شولامیث فایرستون راه­حل دیگری نیز برای فروپاشی طبقه­ی جنسی ارائه داد راه­حلی که با زیست طبیعی زنان رابطه مستقیمی دارد.

از نظر فایرستون واکنش مشترک، مرد، زن و کودک – به طبقه­ی جنسی این است که چرا نمی­توان آن­را تغییر داد؟ وی در پاسخ این سوال چنین پاسخ می­دهد که در حقیقت تغییر طبقه­بندی جنسیتی در ذهن شما گنجانده نمی­شود. ما در مورد موضوعی حرف می­زنیم که آن­قدر کوچک فرض شده است که در لایه­های عمیق ذهنی ما جای گرفته است.از این رو حذف آن به راحتی امکان­پذیر نیست.[v]

رادیکال فمینیست مشهور هم­چنین واکنش زنان به طبقه جنسی را نیز ترسیم می­کند ترسیمی که توجیه وضعیت دو گروه زنان به عنوان فعال و منفعل در جامعه است:«بسیاری از زنان نا­امید می­شوند وقتی با عمق این طبقه‌بندی جنسیتی مواجه می­شوند تمایل پیدا می­کنند تا خود را در ناآگاهی نگه دارند. بقیه زنان به گسترش و تقویت جنبش زنان ادامه می­دهند حساسیت خود را به ظلم و ستم موجود بر زن و هدف غایی از بین بردن این ظلم و ستم افزایش می­دهند.»[۱][vi]

فایرستون در دیالکتیک جنس تاکید می­کند که این  تمایزات جنسیتی است که با ایجاد چارچوبی تغییر ناپذیر در جامعه زنان و مردان را وامی­دارد که از دریچه­ی آن به خود به عنوان دو جنس بنگرند و البته همین چارچوب است که به تمامی جنبه­های زندگی انسان­ها ساختار می­دهد. وی هم­چنین مدعی است که تفاوت جنسیتی یک نظام پر طول و تفصیل سلطه­ی مردانه است. نظامی که در خدمت منافع مردسالاری و سلطه هر چه بیشتر زنان است از این­رو وظیفه­­ی علمی فمینیسم درک و شناخت درست این نظام و وظیفه­ی سیاسی و انقلابی­­اش پایان بخشیدن به آن است.

بدین­ترتیب فایرستون به تغییر محتوای اندیشه­ی مارکسیسم دست زد و آن­را به یک نظریه­ی ماتریالیستی جدید از تاریخ بر مبنای تمایزات جنسی تبدیل کرد. در این نظام جدید طبقه­ی کارگر به جنس(زنان) و سرمایه­داری به مردسالاری تغییر نام داد. هم­چنین در این نظام زنان از آن جهت که نیروی تولید مثل جامعه هستند فرودست و تحت انقیاد نگه داشته می­شوند و بهره­مندان از نیروی زنان، مردان هستند مردانی که لزوماً جزو طبقه­ی سرمایه­دار جامعه نبوده بلکه مردان به عنوان همسران زنان.

بدین جهت است که فایرستون به فمینیسم مارکسیسم می­تازد چرا که معتقد است به زنان به مثابه یک طبقه­ی جنسی توجه نداشته­است. لازم به ذکر است فمینیسم مارکسیسم باور دارد که فروپاشی سرمایه­داری به آزادی زنان ختم خواهد شد. این در حالی است که فایرستون انقلابی زیست­شناسی را عامل آزادی زنان می­داند. وی این انقلاب را برای باز پس­گیری ابزار تولید مثل لازم می­داند. از نظر وی آن­چه این انقلاب زیست­شناختی را امکان­پذیر می­کند، فناوری و تکنولوژی است. هنگامی که فایرستون در حال نوشتن کتاب دیالکتیک جنس بود فناوری­های تولید مثلی از جنسِ پیشگیری از بارداری، عقیم­سازی و سقط جنین بود. درحالی که امروزه، فناوری­های نوینی مانند شبیه­سازی هرچند در سطح آزمایشگاهی وجود دارد.[vii]

شولامیث فایرستون معتقد بود هر زمان که زنان و مردان در صحنه تئاتر تولید مثل، بازیگر نقش­هایی متفاوت از یکدیگر نباشند امکانی برای محو تمامی نقش­های جنسی بوجود خواهد آمد. وی باور داشت که نقش­های فعلی زنان و مردان در خانواده تنها به منظور پشتیبانی از خانواده­ی طبیعی بر آنان تحمیل شده­ است و هنگامی­که فناوری بتواند راه­های جدید و حتی «مصنوعی» برای تولید مثل پیش­ِروی مردم بگذارد نیاز به خانواده­ی طبیعی و نقش آن در اجتماع و هم­چنین در پی آن، نیاز به تحمیل تنها دگرجنس­خواهی برای تضمین بقای نوع بشر از بین می­رود. بدین­ترتیب تمایل مرد به مردان و تمایل زن به زنان گزینه­های جدید و دل­بخواهی به جای دگرجنس­خواهی در جامعه سرمایه­داری تلقی نمی­شود. در واقع مفاهیم دگرجنس­خواهی و هم جنس­خواهی از رونق افتاده و آمیزش جنسی به روش کنونی که مرد و زن در آن نقش­هایی کاملاً تعریف شده و از پیش مشخص دارند از میان خواهد رفت.[viii]

باید توجه داشت که آن­چه شولامیث فایرستون را از سایر هم­قطارانش در فمینیسم رادیکال متمایز می­کند امید به ظهور فناوری­ها و تکنولوژی­هایی است که زنان را از آن­چه آنان را تحت ستم مردان قرار می­دهد(تولید مثل) رهایی بخشد. بنابراین فایرستون معتقد به فروپاشی مردسالاری با تغییر در طبقه­ی جنسی و دگرگونی بهره­کشی از توان تولید مثلی زنان بود. با انتشار کتاب دیالکتیک جنس انتقادات فراوانی به فایرستون شد انتقاداتی که فایرستون را متهم می­کرد که تنها برتری­ای را که زنان در خانواده دارند و تنها ویژگی­ای که آنان را از مردان متمایز می­کند نادیده گرفته و خواهان در اختیار قرار دادن این عرصه به مردان است چرا که مردان در عرصه تکنولوژی پیشتاز بوده و فناوری­های نوین به دست مردان ظهور می­یابد. بدین­ترتیب زنان علاوه بر فرودستی در حیطه خانواده و اجتماع با قرار دادن توانایی زایش خود به مردان برای ابد در طبقه­ی فرودست باقی خواهند ماند.

منابع:


[i]  هام، مگی و سارا گمبل (۱۳۸۲) فرهنگ نظریه‏های فمینیستی، ترجمه نوشین احمدی خراسانی و دیگران، تهران: توسعه.ص ۱۱۹

[ii]  تانگ، رزمری، نقد و نظر در آمدی برنظریه‌های فمینیستی، منیژه نجم عراقی، تهران،۱۳۸۷  ص ۱۲۲

[iii]  پیشین

[iv] Firestone. Shulamith. 1970. The Dialectic of Sex. New York: Bantam Books, p4

[v] Firestone,p5

[vi] Firestone,p2

[vii]  برای مطالعه بیشتر رجوع کنید به: Firestone. Shulamith. 1970. The Dialectic of Sex. New York: Bantam Books, p2-12

[viii] Soble. Alan.1986. Pornography: Marxism, Feminism and the Future of Sexuality. New Haven. Conn: Yale University Press.

فمینیسم و نابرابری جنسیتی

باتوجه به نظریات نابرابری‏های جنسیتی، و نقدهای فمینیستی،امروز جهان به این درک رسیده است که نقش زنان و مردان‏ در حال تغییر است و جامعه باید این تغییرات را به رسمیت بشناسند.امروزه ‏تأکید برحقوق انسانی و برابری جنسیتی است؛یعنی برابری در برابر قانون،برابری فرصت،شامل برابری دسترسی به سرمایه انسانی و دیگر منابع مولد و برابری پاداش برای کار است.در این مقاله برآنیم تا به بررسی رویکردهای نظری نابرابرجنسیتی با نگره‌ی فمینیستی بپردازیم.

شراره مهبودی، کارشناس ارشد برنامه‌ریزی درسی، دانشگاه خوارزمی

از آنجا که زنان همواره نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می دهند، پرداختن به نقش آنان در فرآیند توسعه جامعه از اهمیت عمده ای برخوردار است. در طول تاریخ، شرایط بیولوژیکی، طبیعی­واجتماعی، وضعیت را به شکلی رقم زده­اند که زنان رامحدود، فرمانبر ومقید نموده؛ به گونه­ای که علی رغم تلاش هایی که در دهه ها ی اخیرصورت گرفته است، هنوز هم بخش اعظمی از زنان در دنیا شاهد تغییرات اندکی در وضعیت خود هستند . نادیده گرفتن زنان در طول تاریخ در تمامی جوامع به اشکال و صور مختلف وجود داشته است. تاریخ جوامع کنونی نشانگر آن است که نظام پدرسالاری، نظام مسلط در جوامع بشری بوده است و تاکنون هیچ مورد شناخته شده از جامعه ای که در آن زنان قدرتمندتر از مردان باشند، یافت نشده است(گیدنز،۱۳۸۸). مسائل زنان یکی از مهم­ترین مباحثی است که در کشور ما طی سال­های اخیر به شدت رواج یافته و حجم زیاد مطالعات و پژوهش­ها درباره آن گویای اهمیت توجه به این مسأله در کشور ماست. عمده ترین موضوعی که زنان بویژه بخش تحصیل کرده و نوظهور جامعه ما با آن درگیر هستند، مسأله نابرابری جنسیتی است . بی شک یکی ازمهم­ترین پیامدها و آثار احساس نابرابری، آثار هویتی است.

با وجود آن که تبلیغات گسترده ای برای مشارکت اقتصادی -اجتماعی زنان صورت می گیرد،آمار، تغییرچندانی را در وضعیت زنان نشان نمی دهد . هنوز امکان دسترسی زنان و مردان به منابع اجتماعی تفاوت مشخصی را با یکدیگر نشان می­دهند و با وجود کلیه دگرگونی­ها بخصوص در زمینه زندگی در جوامع شهری، کلیشه های جنسیتی خاص درجامعه وجود دارند که تبلیغ و ترویج می شوند. ﺷﻤﺎر زﻳﺎدی از زﻧﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑـﺪون ﭘﻲ ﺑﺮدن ﺑﻪ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ روزﻣﺮ ة ﺧﻮد اداﻣﻪ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ﺑـﺎ اﻳـﻦ ﺗـﺼﻮر ﻛـﻪ اوﺿـﺎع ﺑﺎﻳـﺪ  اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ؛ زﻣﺎﻧﻲ  این ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﺑﻪ اﺣﺴﺎس ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣـﻲ ﺷـﻮد ﻛـﻪ اﻓـﺮاد آن ﺟﺎﻣﻌـﻪﺑـﻪ ﺧﻮدآﮔﺎﻫﻲ ﺑﺮﺳﻨﺪ و از ﺣﻘﻮق ﺧﻮد ﺑﻪﻋﻨﻮان اﻧﺴﺎن آﮔﺎه ﺷﻮند.

نابرابری جنسیتی

نابرابری جنسیتی از مسائلی است که از گذشته دور همواره با بشر بوده است و فقط درشرایط زمانی و مکانی و بر حسب فرهنگ هر جامعه، نوع برابری فرق می کند.  نابرابری جنسیتی موقعیت اجتماعی زنان را در برابر مردان نشان می­دهد. موقعیت اجتماعی در اینجا به قدرت،ثروت و منزلت متفاوت اشاره دارد. نظام­های رسمی شده نهادینه شده) نابرابری مثل نظام های قشربندی، خودشان را از طریق ایجاد موانع و محدودیت برای افراد در رسیدن به موقعیت های بالاتر اجتماعی، حفظ می­کند. نابرابری جنسیتی از طریق فرایندهای نهادینه سازی و مشروعیت بازآفرینی می­شود همچنان که نابرابری جنسیتی نهادینه می شود، ساختارهای اجتماعی و روزمره گی هایی شکل می­گیرد که آنها را تداوم می­بخشد. یکی از پیامدهای نهادینه شدن این است که نابرابری جنسیتی غیرشخصی می­شود. این غیرشخصی شدن به مردان و زنان تعمیم وگسترش می­یابد. نابرابری جنسیتی از طریق گزارشات ایدئولوژیکی شروع می شود که براختلافات و تفاوت­های زنان و مردان تأکید می­کند؛ اما راه هایی را که در آن این تفاوت ها نابرابری ایجاد می­کند، کم اهمیت جلوه می دهد. در کل این فرایندها نابرابری جنسیتی ر ا کاهش می دهد .(سفیری و ایمانیان، ۱۳۸۸).

به عقیده آندره میشل تبعیض جنسی در کنار تبعیض طبقاتی و نژادی، مثلث شوم تبعیض ها و نابرابری­ها را می سازد که از دیرباز در چهارگوشه جهان مایه رنج و عذاب نوع بشر بوده است.تبعیض جنسیتی یعنی اعمال، رفتار، پیش داوریها و جهان بینی­هایی که زنان را فرودست وکم ارزشتر از مردان دانسته و جنس مذکر را مسلط بر جنس مونث می­داند. اگرچه این تبعیض و نابرابری در ادوار تاریخ بشری امری طبیعی و نشأت گرفته از نظام طبیعی و تفاوت­های زیستی زنان دانسته می­شد، اما در پی فعالیت های گسترده طرفداران حقوق زنان و سایر عوامل، ماهیت اجتماعی وتاریخی این تبعیض روشن گردید و این نکته روشن شد که تبعیض­های تحقیرکننده جنس زن نه محصول نظام طبیعی یا زیست شناختی، بلکه نتیجه نظام اجتماعی تبعیض آمیز ورفتار اجتماعی نادرست و ناعادلانه با زنان است (میشل،  ۱۳۷۶).مفهوم تفاوت و نابرابری­های جنسیتی در نظریه های اخیر قشربندی اجتماعی و یا رویکردهای فمینیستی بازگوکننده این نکته است که هنگامی که منابع عمده اجتماعی واقتصادی و ابزار قهریه در دست یکگروه و یا جنس قرار داشته باشد، سیستمی از قشربندی وسلسله مراتب جنسیتی به وجود می آید . استفاده از امتیازات و مزایای این سیستم، احتمالا افزایش موقعیت برتر و کنترل بیشتر بر منابع و فرصت­ها را برای یک جنس فراهم آورده و درنهایت در سطح خرد و کلان اجتماعی منجر به افزایش قدرت و برتری یک جنس در رابطه با نابرابری جنسیتی به وضعیتی اشاره دارد که در رابطه با جنس دیگر می­گردد(اعظم آزاده، ۱۳۸۴).نابرابری جنسیتی به حالتی اشاره دارد که در آن زنان عموماً تحت سلطه مردان جامعه قرار دارند و موقعیت زنان و مردان به دو حوزه خصوصی و عمومی تفکیک شده و از یکدیگر متمایز می گردد(همان منبع) .هر گونه سیاست، زبانرفتار و دیگر کنش­هایی که نشان دهنده دیدگاه ثابت، فراگیر و نهادینه شده اعضای­ جامعه نسبت به زنان به عنوان موجوداتی فرودست باشد، به معنای نابرابری جنسیتی است(کرامارا و تریچر).از نظر برانت و همکاران، رفتارهای نابرابری خواهانه بر پایه جنسیت، چنین است: ارزیابی صلاحیت کمتر در همه فعالیت­ها بر مبنای جنس، برتری دادن یک جنس در مقایسه کنش­های هر دو جنس، اعمال رفتارهای کلیشه ای جنسیتی، شی­گرایی جنسی یا ارزیابی فردی به عنوان شریک جنسی و هر رفتاری که به رابطه ی بین دو جنس آسیب می رساند، مثل به کارگیری زبان جنسی (برانت و همکاران، ۱۹۹۵).

اصطلاح نابرابری جنسیتی

واژه جنس ناظر به وضعیت زیست­شناختی و تفاوت های فیزیکی ناشی از آن است . اما جنسیت نمایانگر ابعاد روانشناختی، اجتماعی و فرهنگی تفاوت زن و مرد است(گیدنز، ۱۳۸۵؛بریک ول، ۱۹۹۰).جنسیت مشمول رفتار­ها کنش­ها و اندیشه­های اجتماعی است که فرهنگ حاکم در هر جامعه بر جنس زن و مرد می­گذارد . در ارتباط با نقش های جنسیتی، افکار قالبی در مورد هر دو جنس درجامعه مشاهده می شود که دامنه انتظارات را از هردو جنس طرح ریخته و تعیین می­کند. جنس، تفاوت بیولوژیکی میان زن و مرد است، درحالی­که جنسیت رفتارها، نقش­ها، فعالیت­ها، نگرش­ها و مسئولیت­های منسوب به زن و مرد در بیشتر جوامع انسانی، جنسیت که در واقع دربردارنده  یک جامعه است در بیشتر جوامع انسانی جنسیت در واقع دربردارنده ویژگی­های فرهنگی اجتماعی جنس است، پایه توزیع نابرابر امکانات، موقعیت ها، فرصت­ها وپاداش ها قرار می گیرد. به طور کلی نابرابری جنسیتی عبارت است از نابرابری زن و مرد درداشتن امکانات موجود(ساروخانی،۱۳۹۰).

نظریه های نابرابری جنسیتی

ﭼﻬﺎر ﻣﻀﻤﻮن، ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎی ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻫﺎی ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﺟﻨﺴﻲ را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ دﻫ:ﺪ ﻧﺨـﺴﺖ اﻳﻨﻜـﻪ، زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ در ﺟﺎﻣﻌﻪ دارﻧﺪ ، ﺑﻠﻜﻪ در ﻣﻮﻗﻌﻴـﺖ ﻫـﺎی ﻧـﺎﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻴﺰ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ زﻧﺎن در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﺮداﻧﻲ ﻛﻪ در ﻫﻤﺎن ﺟﺎﻳﮕﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺟـﺎی دارﻧـﺪ، از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎدی، ﻣﻨﺰﻟﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، ﻗﺪرت و ﻓﺮﺻﺖ ّﻫﺎی ﺗﺤﻘﻖ ﻛﻤﺘﺮی ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ. اﻳﻦ ﺟﺎﻳﮕـﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﻃﺒﻘﻪ، ﻧﮋاد، ﺷﻐﻞ، ﻗﻮﻣﻴﺖ، دﻳﻦ، آﻣﻮزش و ﻣﻠﻴـﺖ ﻳـﺎ ﻫـﺮ ﻋﺎﻣـﻞﻣﻬـﻢ دﻳﮕﺮ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺎﺷﺪ . دوم اﻳﻨﻜﻪ، اﻳﻦ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی از ﺳﺎزﻣﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪﻣﻲ ﮔﻴـﺮد و از ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻔﺎوت ﻣﻬﻢ زﻳﺴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ و ﻳﺎ ﺷﺨ ﺼﻴﺘﻲ ﻣﻴﺎن زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﻧﺎﺷﻲ ﻧﻤـﻲ ﺷـﻮد . ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻣﻀﻤﻮن ﻧﻈﺮﻳ ﺔ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ اﻓـﺮاد اﻧـﺴﺎﻧﻲﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ از ﻧﻈـﺮ اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎ و وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎﻳﺸﺎن ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺗﻔﺎوت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻫﻴﭻﮔﻮﻧﻪ اﻟﮕﻮی ﺗﻔﺎوت ﻃﺒﻴﻌـﻲ ﻣﻬﻤﻲ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﻛﻪ دو ﺟﻨﺲ را از ﻫﻢ ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ . ﻛﻨﺪ در واﻗﻊ ، ﻫﻤ ﺔ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ ﺑﺎ ﻧﻴـﺎز ﻋﻤﻴـﻖ ﺑﻪ آز ادی ﺑﺮای ﺗﺤﻘّﻖ ﻧ ﻔﺲ و ﻧﻮﻋﻲ اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﻳﺮی ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲ ﺷـﻮﻧﺪ ﻛـﻪ ﺑﺎﻋـﺚ ﻣـﻲ ﺷـﻮد ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﺎ اﻟﺰام ﻫﺎ، ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎ و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻫﺎی زﻧﺪﮔﻲ ﺷﺎن ﺗﻄﺒﻴﻖ دﻫﻨﺪ . ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﺟﻨﺴﻲ از آﻧﺠﺎ ﻧﺎﺷﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ زﻧﺎن در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎﻣﺮدان از ﻗﺪرت ﻛﻤﺘـﺮی ﺑـﺮای ﺑـﺮآورد ن ﻧﻴـﺎز ﺑـﻪ ﺗﺤﻘّﻖ ﻧﻔﺲ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ؛ در ﺣﺎﻟﻲﻛﻪ ﻫـﺮ دو در ا ﻳـﻦ ﻧﻴـﺎز ﺳـﻬﻴﻢ اﻧـﺪ . ﭼﻬـﺎرم اﻳﻨﻜـﻪ، ﻫﻤـﺔ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻫﺎی ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﻓﺮض را ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﻲ ﻧﻬﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻢ ﻣﺮدان و ﻫﻢ زﻧـﺎن ﻣـﻲ ﺗﻮاﻧﻨـﺪ در ﺑﺮاﺑـﺮ ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎ و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻫﺎی ﺑﺮاﺑﺮاﻧﻪ ﺗﺮ، واﻛﻨﺸﻲ آﺳﺎن و ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ . ﺑـﻪ ﻋﺒـﺎرت دﻳﮕـﺮ، آن ﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪهﻫﺎ اﻧﺪ ﻛﻪ دﮔﺮﮔﻮن ﻛﺮدن ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ زﻧﺎن اﻣﻜﺎن ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ. ﺗﺒﻴﻴﻦﻫﺎی ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﺟﻨﺴﻲ ﺑﺮ ﻣﺤﻮر اﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ اﺳﺎﺳﻲ ﻣﺸﺘﺮک ﺗﻔـﺎوت ﻣـﻲ ﭘﺬﻳﺮﻧـﺪ . دو ﮔﻮﻧـﺔاﺻﻠﻲ ﻧﻈﺮﻳﺔﻓﻤﻴﻨﻴﺴﺘﻲ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﺟﻨﺴﻲ ﺗﺄﻛﻴﺪ دارﻧـﺪ و در ﺻـﺪد ﺗﺒﻴـﻴﻦ آن ﻫـﺴﺘﻨﺪﻋﺒﺎرت اند ﻓﻤﻴﻨﻴﺴﻢ ﻟﻴﺒﺮاﻟﻲ ﻓﻤﻴﻨﻴﺴﻢ ﻣﺎرﻛﺴﻴﺴﺘﻲ (رﻳﺘﺰر،  ۱۳۸۲).

ﻧﻈﺮﻳه ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﺟﻨﺴﻴتی ﺑﻠﻮم‌ﺑﺮگ

ﻧﻈﺮﻳﺔ ﺑﻠﻮم ﺑﺮگ ﻧﻈﺮﻳﺔﻣﺎرﻛﺴﻴﺴﺘﻲ اﺳﺖ . وی ﺟﺎﻳﮕﺎه زﻧـﺎن را در ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ ﺑـﺎ ﻣـﺮدان در اﻧـﻮاع ﺟﻮاﻣﻊ، از ﺟﻮاﻣﻊ آﻏﺎزﻳﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺟﻮاﻣﻊ ﻛﺎﻣﻼً ﭘﻴﭽﻴـﺪ ة اواﺧـﺮ ﺳـﺪة  ﺑﻴـﺴﺘﻢ ﺷـﺮح ﻣـﻲ دﻫـﺪ .ﻻﻳﻪ ﺑﻨﺪی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ ﺑﻠﻮم ﺑﺮگ ﺑﺮ ﻣﻴﺰان ﻛﻨﺘﺮل زﻧﺎن ﺑﺮ اﺑﺰار ﺗﻮﻟﻴﺪ، و ﻣﻘﺪار ﺗﺨﺼﻴﺺﻣﺎزاد ﺗﻮﻟﻴﺪی ( ﻳﺎ در اﺻﻄﻼحﻣﺎرﻛﺴﻴﺴﺘﻲارزش اﻓﺰوده)آﻧـﺎن ﻧـﺴﺒﺖ ﺑـﻪ ﻣـﺮدان ﻣﺒﺘﻨـﻲ اﺳـﺖ . ﻛﻨﺘـﺮل ﻣﻨـﺎﺑﻊ اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﻪ زﻧﺎنﻗﺪرت اﻗﺘﺼﺎدی ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻗﺪرت ﺑﺮ ﻗـﺪرت ﺳﻴﺎﺳـﻲ، ﻣﻨﺰﻟﺘـﻲ و ﻣﻨـﺎﺑﻊ  دﻳﮕﺮ ﻻﻳﻪ ﺑﻨﺪی ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻲﮔﺬارد از دﻳﺪ ﮔﺎه ﺑﻠﻮم ﺑﺮگ ، ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ در ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ وﺟﻮد دارد؛ رواﺑﻂ ﻣﺮدان و زﻧﺎن در ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ ، اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت ﻣﺤﻠﻲ و دوﻟﺖﻫﺎ .ﺑﻠﻮم ﺑﺮگ ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ ﻗﺪرت اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﻪ وﺳـﻴﻠه آﻧﭽـﻪ او ﻣﻴـﺰان ﺗﺨﻔﻴـﻒ ﻣـﻲ ﻧﺎﻣـﺪ ، ﺷـﻜﻞ ﻣﻲ ﮔﻴﺮد ﻛﻪ ﻃﻲ آن ﻗﺪرت زﻧﺎن ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺧﻮاﻫﺪﻳﺎﻓﺖ . اﮔﺮ ﻣﺮدان ﻗﻠﻤﺮوﻫﺎی ﺑﺰرگ ﺗﺮی در اﺧﺘﻴﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، اﻳﻦ ﻛﻨﺘﺮل ﺑﺮ ﺳﻄﻮح ﺑﺰرگ ، ﻗﺪرت زﻧﺎن را درﺧﺎﻧﻮارﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲ دﻫﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻧﺴﺒﺖ، اﮔﺮ زﻧﺎن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎی اﻗﺘﺼﺎدی ﮔﺴﺘﺮده ﺗﺮی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، از ﻗـﺪرت ﺑﻴـﺸﺘﺮی ﻫـﻢ ﺑﺮﺧﻮردار ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، ﺑﻴﺸﺘﺮ زﻧﺎن اﻣﻜـﺎن داﺷـﺘﻦ ﻗـﺪرت اﻗﺘـﺼﺎدی را در ﺳـﻄﻮح ﺑـﺎﻻی ﺳﺎزﻣﺎن اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ دارﻧﺪ و میﺗﻮاﻧﻨﺪ اﺷﻜﺎل دﻳﮕﺮ ی از ﻗﺪرت (ﺳﻴﺎﺳﻲ، ﻣﻜﺘﺒـﻲ و ﻣﺎﻧﻨـﺪ اﻳـﻦ ) را  ﺑﻪدﺳﺖ آورﻧﺪ و ﺣﺘﻲ ﻛﺎرﻫﺎی اﻗﺘﺼﺎدی ﻛﻮﭼﻚ آن ﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ اﻓـﺰاﻳﺶاﻗﺘﺪارﺷـﺎن د ر ﺧـﺎﻧﻮاده و  ﻧﻔﻮذﺷﺎن در اﺟﺘﻤﺎع ﺷﻮد .ﺑﻠﻮم ﺑﺮگ در اداﻣﻪ، ﺑﻪ زﻣﺎﻧﻲ اﺷﺎره ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻗﺪرت اﻗﺘﺼﺎدی زﻧﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدان اﻓـﺰاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ. وی ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ اﺣﺘﻤﺎل دار د ﻣﺮدان اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ دﮔﺮﮔﻮﻧﻲﻫﺎ را ﺗﻬﺪﻳـﺪی ﻋﻠﻴـﻪ ﺧـﻮد ﺑﺪاﻧﻨـﺪ .ﺑﻪ ﻃﻮر ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ و ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺗﻼش ﻫﺎی زﻧﺎن  ﺑﻪﮔﻮﻧﻪی ﻧﺴﺒﻲ اﻓﺰاﻳﺶ میﻳﺎﺑـﺪ و ﺑـﻪ اﻓـﺰاﻳﺶ ﻧﻔـﻮذ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﻲ اﻧﺠﺎﻣﺪ. در ﺻﻮرت درﻫﻢ ﺷﺪن اﻳﻦ دو، ﻣﺮدان واﻛﻨﺶ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﻨـﺪ و درﺣﻘﻴﻘـﺖﺧﺸﻮﻧﺖ ﻣﺮدان ﻋﻠﻴﻪ زﻧﺎن آﻏﺎز ﻣﻲ ﺷﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، ﺑـﻪ دﺳـﺖ آوردن و ﻛﻨﺘـﺮل ﻗـﺪرت اﻗﺘـﺼﺎدی، ﻛﻨﺘﺮل اﺑﺰار ﺗﻮﻟﻴﺪ و ﺗﺨﺼﻴﺺ دﺳﺘﺎوردﻫﺎیﺗﻮﻟﻴﺪ، ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﺑﺤﺮاﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺟﺎﻳﮕﺎه زﻧـﺎن در  ﻧﻈﺎم ﻻﻳﻪﺑﻨﺪی ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺛﺮ  می گذارد. ﺑﻠﻮم ﺑﺮگ دو ﻋﺎﻣﻞ را در دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ زﻧﺎن ﺑﻪ ﻗـﺪرت اﻗﺘـﺼﺎدی ﻣـﺆﺛﺮ ﻣـﻲ داﻧـﺪ .۱٫ ﻧـﺎﮔﺰﻳﺮی اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚ از ﻛﺎر زﻧﺎن؛ . ۲٫  ﻧﻈﺎم ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪی . وی ﺑﻪ ﺳـﻪ ﺑﻌـﺪ ﻗـﻮاﻧﻴﻦ وراﺛﺘـﻲ، ﻗـﺎﻧﻮن اﻗﺎﻣـﺖ ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪی و ﻗﺎﻧﻮن ﺑﻘﺎ و ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﻫﺎی زﻧﺎن در اﻳﻦ ﻣﻮارد اﺷﺎره ﻣﻲ ﻛﻨﺪ . ﺑﻠـﻮم ﺑـﺮگ ﻣﻌﺘﻘـﺪ  اﺳﺖﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ رواﺑﻂ اﺷﺘﺮاﻛﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﺑﺮاﺑـﺮ در ﻛـﺎر و دﺳﺘﺎوردﻫﺎی آن ﺳﻬﻴﻢ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ، زﻧﺎن از ﻗﺪرت اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ؛ اﻣﺎ ﻛﻨﺘـﺮل ﻣـﺮدان ﺑﺎﻋـﺚ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻻﻳﻪ ﺑﻨﺪی ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﺑﺪ . اﮔﺮ زﻧﺎن در اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪﺛﺮوت را اﻧﺘﻘﺎل دﻫﻨﺪ ﻳـﺎ ﺷﺎن در ﻛﻨﺘﺮل ﻛﻨﻨﺪ، ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺑﻪدﺳﺖ آوردن ﻗﺪرت اﻗﺘﺼﺎدی ﺗﺎﺣﺪ زﻳﺎدی ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ .از دﻳﺪﮔﺎه وی، ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮیﻫﺎ در سطوح ﻣﺨﺘﻠـﻒ وﺟـﻮد دارد و ﻧـﺎﺑﺮاﺑﺮی در ﺗﻮزﻳـﻊ ﻗـﺪرت، ﻣﻨﺰﻟﺖ، داراﻳﻲ و ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎ ﺑﺮای دو ﺟﻨﺲ از آن ﺟﻤﻠﻪ اﺳﺖ . زﻧﺎن در ﭘـﺎﻳﻴﻦ ﻧﺮدﺑـﺎن ﻻﻳـﻪ ﺑﻨـﺪی ﻋﻤﻼً ﻫﻴﭻ اﻣﻜﺎﻧﺎت ﻣﺎﻟﻲ ﻧﺪارﻧﺪ و زﻣﺎﻧﻲ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖﺑﺮای آن ﻫﺎ ﭘـﻴﺶ ﻣـﻲ آﻳـﺪ ﻛـﻪ ﻣـﺮدان و زﻧـﺎن  ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪی ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺷﺮﻳﻚﺑﺎﺷﻨﺪ .زﻧﺎن ﺑﺪون ﻗﺪرت اﻗﺘﺼﺎدی، از ﻣﻨﺰﻟﺖ اﻧﺪﻛﻲ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ و ﻛﻨﺘﺮل ﻛﻤﻲ ﺑـﺮﻣـﺴﺎﺋﻠﻲ از اﻳـﻦ ﻗﺒﻴﻞ دارﻧﺪ : اﻟﮕﻮی ﺑﺎروری (ﺷﻤﺎر ﻓﺮزﻧﺪا ن و زﻣﺎن ﺑﭽﻪ دار ﺷﺪن ) ازدواج، ﺣﻘﻮق ﺷﺎن در ﻃـﻼق ، رواﺑﻂ ﭘﻴﺶ و ﭘﺲ از ازدواج، ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺧﺎﻧﮕﻲ ، ﺳﻄﺢ و ﻧـﻮع ﺗﺤـﺼﻴﻼت ، و آزادی در ﺗﺤـﺮک و  ﺗﻌﻘﻴﺐ ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎ و ﻋﻼﻳﻘﺸﺎن و دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪﻓﺮﺻﺖﻫﺎ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، ﻗﺪرت اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﺮ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﻫﺎی زﻧﺎن در اﻣﻮر ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺄﺛﻴﺮ زﻳﺎدی دارد. ﺳﺨﻦ ﻛﻮﺗﺎه اﻳﻨﻜﻪ اﮔﺮ ﻛﺎر زﻧﺎن ﺑﻪ ﻃﻮر اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚ ﺿﺮوری ﺑﺎﺷﺪ و اﮔﺮ ﻧﻈﺎم ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪی، وراﺛـﺖ و ﻛـﺴﺐ داراﻳﻲ را ﺗﺴﻬﻴﻞ ﻛﻨﺪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﮔﺮ ﻻﻳﻪ ﺑﻨﺪی ﺑـﻪ ﺳـﻮد ﻣـﺮدان ﻧﺒﺎﺷـﺪ ، در اﻳـﻦ ﺻـﻮرت زﻧـﺎن ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻗﺪرت اﻗﺘﺼﺎدی دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ . ﺑﺪون اﻳﻦ ﻗﺪرت اﻗﺘﺼﺎدیِ زﻧﺎن، ﻻﻳﻪ ﺑﻨﺪی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ ﺑﺎﻻ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻗﺪرت اﻗﺘﺼﺎدیِ زﻧﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ ﻛـﺎﻫﺶ ﻣـﻲ ﻳﺎﺑـﺪ و  اﻣﻜﺎن ﺗﺤﺮک اﺟﺘﻤﺎﻋﻲﺑﺮای آﻧﺎن ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲﺷﻮد (ترنر،۱۹۹۸)

نظریهﭼﺎﻓﺘﺰ

 از ﻧﻈﺮﻳﻪﭘﺮدازاﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻫﺎی ﻋﻠﻤﻲ ﺧﻮد را در ﺟﻬﺖ ﻻﻳﻪ ﺑﻨﺪی ﺟﻨ ﺴﻴﺘﻲ ﮔـﺴﺘﺮش داده اﺳﺖ . ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻼش ﻫﺎی وی در ﺟﻬﺖ ﺑﺮاﺑﺮی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ اﺳﺖ . او ﻧﻈﺮﻳﻪ ای در ﺑـﺎب ﺣﻔـﻆ و  ﺑﺎزﺗﻮﻟﻴﺪ ﻧﻈﺎمﻫﺎی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ دارد و ﻧﻈﺮﻳﺔ ﺗﻐﻴﻴﺮ را ﻧﻴﺰ ﻣﻄﺮح ﻣﻲﻛﻨﺪ.

دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎﻫﺎﻧﺔﻻﻳﻪﺑﻨﺪی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ

ﻓﺮاﻳﻨﺪﻫﺎی زﻳﺎدی وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ دﮔﺮﮔﻮن ﺳﺎزی ﻳﺎ ﻻﻳﻪ ﺑﻨـﺪی ﺟﻨـﺴﻴﺘﻲ ﻣـﻲ ﺷـﻮد ﻛـﻪ دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ ﻫﺎی د رازﻣﺪت در ﺗﻮزﻳﻊ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻳﺎ ﻧﻮﺳﺎن ﻫﺎی ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺪت در ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎ ﺑـﺮای زﻧـﺎن از آنﺟﻤﻠﻪ اﺳﺖ. ﻧﻴﺮوﻫﺎﻳﻲ ﻫﻤﭽﻮن دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ ﻫﺎی ﻓﻨﺎوراﻧﻪ، ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺟﻤﻌﻴﺘﻲ در ﺳﻦ و ﺗﺮﻛﻴـﺐ ﺟﻤﻌﻴﺖ، دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ ﺳﺎﺧﺘﺎر اﻗﺘﺼﺎدی و ﻧﻴﺮوﻫﺎی ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ و ﺳﻴﺎﺳـﻲ ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﺟﻨـﮓ و ﻛـﻮچ، ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻓﺸﺎرﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮ ﻧﻈﺎم ﻧﺎ ﺑﺮاﺑﺮی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ وارد ﻛﻨﺪ . ﭼﺎﻓﺘﺰ اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ را «ﻓﺮاﻳﻨﺪ دﮔﺮﮔـﻮﻧﻲ » ﻏﻴﺮﻋﻤﺪی ﻣﻲ ﻧﺎمند.

اﻟﻒ) ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎی ﺟﻤﻌﻴﺘﻲ

ﮔﺴﺘﺮش ﺟﻤﻌﻴﺖ در ﺳﻦ ﻛﺎر ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎی زﻧـﺎ ن را ﻛـﺎﻫﺶ ﻣـﻲ دﻫـﺪ ؛ در ﺣـﺎﻟﻲ ﻛـﻪ ﻛـﺎﻫﺶ ﺟﻤﻌﻴﺖ در ﺳﻦ ﻛﺎر ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎی زﻧﺎن را در ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺎر اﻗﺘﺼﺎدی اﻓﺰاﻳﺶ ﺧﻮاﻫﺪ داد . ﻧﺴﺒﺖ ﺟﻨﺴﻲ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ اﻧﺪازه ﺗﺄﺛﻴﺮ دارد ؛ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼ ﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺟﻨـﺴﻲ ﻣـﺮدان ﺑـﻪ زﻧـﺎن ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎی زﻧﺎن اﻓﺰا ﻳﺶ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ و اﮔﺮ ﻋﻜﺲ آنﺻﺎدق ﺑﺎﺷ ﺪ، ﻓﺮﺻـﺖ ﻫـﺎ ی زﻧﺎن ﻛﺎﻫﺶﺧﻮاﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ .

ب)ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎی ﻓﻨﺎوراﻧﻪ

 دﮔﺮﮔﻮﻧﻲﻫﺎی ﻓﻨﺎوراﻧﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ات ﻣﻬﻤﻲ ﺑﺮ ﻻﻳﻪ ﺑﻨﺪی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ دارد . ﺑﺎ دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ ﻓﻨـﺎور ی اﻣﻜﺎﻧـﺎت ﺑﻬﺒﻮد ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ، ﺗﺤﺮک ﭘﺪﻳﺪار ﻣﻲ ﺷﻮد، ﻇﺮ ﻓﻴﺖ ﻛﺎر ﺑﻴﺮون از ﺧﺎﻧﻪ و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻫـﺎی ﺧـﺎﻧﮕﻲ ﻧ ﻴـﺰ  ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، و ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎ ﺑﺮا ی زﻧﺎ ن اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ و در ﭘﻲ آن ﺗﺄﺛﻴﺮات ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺎر ﺟﻨـﺴﻲ در ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﻛﺎﻫﺶ ﻛﻨﺪ .

ج )ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎی اﻗﺘﺼﺎدی

دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ ﻫﺎی ﺳﺎﺧﺘﺎری در اﻗﺘﺼﺎد ﺑﺮ ﻻﻳﻪ. دﮔﺬار ﺑﻨﺪی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ اﺛﺮ ﻣﻲ اﻗﺘﺼﺎد ﮔﺴﺘﺮده ﺑـﻪ زﻧـﺎن ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻧﻘﺶﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﻧﻘـﺶ ﻣـﺮدان ﺑـﻪ دﺳـﺖ آوردﻧـﺪ و ﺑـﺮﻋﻜﺲ، اﻗﺘـﺼﺎد ﻛـﺎذب از ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎی زﻧﺎن ﻣﻲ ﻛﺎﻫﺪ.

د)ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎی ﺳﻴﺎﺳﻲ

ﺗﻀﺎدﻫﺎ در ﺣﻮز ة ﺳﻴﺎﺳﻲﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ دروﻧﻲ ﻳﺎ ﺑﻴﺮوﻧﻲ ﺑﺎﺷﺪ . ﭼﺎﻓﺘﺰ ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛـﻪ ﻧﻘـﺶ ﻫـﺎی ﻣﺮﺳﻮم ﻣﺮدان ﺑﺎ ﻫﻢ در ﺗﻀﺎد ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﺮدان ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻣـﻲ روﻧـﺪ، ﻓﺮﺻـﺖﻫـﺎی زﻧﺎن ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻧﺴﺒﺖ ﺟﻨﺴﻲ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﺮدان ا ﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲیابد ؛اما هنگامی ﻛﻪ ﻣﺮدان از ﺟﻨﮓ ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ، ﺣﺘـﻲ اﮔﺮ ﺗﻌﺪاد زﻳﺎدی از آنﻫﺎ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ، زﻧﺎن دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻗﺒﻠﻲ ﺧﻮد ﺑﺎزﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ.

دﮔﺮﮔﻮﻧﻲﻫﺎی آﮔﺎﻫﺎﻧﺔﻻﻳﻪﺑﻨﺪی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ

اﻟﻒ .ﺗﻼش ﻧﺨﺒﮕﺎن

ﻧﺨﺒﮕﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ دﻻﻳﻠﻲﺗﻼش ﻣﻲ ﺳﺎزی ﻧﺎ ﻛﻨﻨﺪ از دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ ﺑﺮاﺑﺮی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ ﻛﻨﻨﺪ. اﻳـﻦ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ می­تواند ﺑﺮآﻣﺪه از اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻻﻳﻪ ﺑﻨﺪی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ ، ﺟﺎﻳﮕﺎه آﻧـﺎن را ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﻧﺨﺒﮕـﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﻣﻲ اﻧﺪازد و از ﺳﻮی دﻳﮕﺮ، ﻻﻳﻪ ﺑﻨﺪی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ ﻃﺮح ﻫﺎ و اﻫﺪاف ﻧﺨﺒﮕﺎن را ﺧﻨﺜﻲ  ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ آن ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﭘـﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ زﻧـﺎن در رﻗﺎﺑـﺖﺑـﺎ دﻳﮕـﺮ ﻧﺨﺒﮕـﺎن، از  دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ در ﻻﻳﻪﺑﻨﺪی از تلاش زنانﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .

ب) ﻋﻮاﻣﻠﻲ ﻫﻤﭽﻮن ﺻﻨﻌﺘﻲﺷﺪن ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﻏﻴﺮﺧﺎﻧﮕﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد، ﺷﻬﺮﻧﺸﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ  ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﺷﺪن زﻧﺎن ﻣﻲ ﺷﻮد، و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﮔﺴﺘﺮش ﻃﺒﻘﺔ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻛﻪ زﻧﺎن آن ﺑﻴﺸﺘﺮ از دﻳﮕﺮ زﻧﺎن در ﺟﺴﺖ وﺟﻮی ﻛﺎرﻫﺎی ﺑﻴﺮون از ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ، زﻧﺎ ن را ﺑﻪ ﻛﺎر در ﺑﻴﺮون ﺧﺎﻧﻪ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ و ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﻧﻮ در آﻧﺎن ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲ آورد.  ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ اﻳﻦاﻧﺘﻈﺎرات و ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻫﺎ در ﻧﻈﺎم ﻻﻳـﻪ ﺑﻨـﺪی ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺎ ﻣﺎﻧﻊ روﺑﻪ رو ﺷﻮد و زﻧﺎن ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ آن ﻫﺎ دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ درﻧﺘﻴﺠﻪ آﻧﺎن ﺻﻮرت ﮔﺮوﻫﻲ،  ﺑﻲﺑﻬﺮﮔﻲ و ﻧﺎ ﺑﺮاﺑﺮی را اﺣﺴﺎس ﺧﻮاﻫﻨﺪﻛﺮد . از دﻳﺪﮔﺎه ﭼﺎﻓﺘﺰ ، اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨـﺪ زﻣـﺎﻧﻲ زﻧـﺎن درﺟﺎی ﺧﺎﺻﻲ دور ﻫﻢ ﮔﺮد ﻣﻲ ،آﻳﻨﺪﺗﺴﺮﻳﻊ ﻣﻲ ﺷﻮد. از ﺳﻮی دﻳﮕﺮ ، ﭘﺨﺘﮕـﻲ اﻳـﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﻚ اﻓـﺮاد ، ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻫﺎی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ ﻣﻮﺟﻮد در ﺟﺎﻣﻌﻪ را دﮔﺮﮔﻮن ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. اﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ در زﻧﺎن اﺣﺴﺎس ﻧﺎ ﺑﺮاﺑﺮی  ﻧﺴﺒﻲ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲ آورد ﻛﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﺗـﻼش و ﮔـﺮاﻳﺶ (اﻧﮕﻴـﺰه ) ﺑـﻪ دﮔﺮﮔـﻮن ﻛـﺮدن ﻧﻈـﺎم  ﻻﻳﻪﺑﻨﺪی و ﺗﺤﺮک اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ در آﻧﺎن ﻣﻨﺠﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد. اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ، ﭘﻴﺎﻣﺪ ﻣﺜﺒـﺖ اﺣـﺴﺎس ﻧـﺎﺑﺮاﺑﺮی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ ﺷﻤﺮده ﻣﻲ ﺷﻮد. ﺣﺘﻲ اﮔﺮ اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎ ﻛﺎرﻛﺮد ﻣﻌﻜﻮس داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و آﺷﻮب ﻣﻜﺘﺒﻲ و ﺳﻴﺎﺳﻲ ﭘﺪﻳﺪ آورد و ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻫﺎی ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ ﭘﻴﺸﻴﻦ را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدارد، ﺑـﺎز ﻫـﻢﻣـﻲ ﺗﻮاﻧـﺪ ﻛـﺎرﻛﺮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و آن اﻳﺠﺎد ﺳﺎزﻣﺎن، ﻫﺎی ﻧﻮﻳﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮی از ﺟﻨﺒﺶ زﻧﺎن اﺳﺖ (Ibid, 238).

  چافتزبیشتر دیدگاه ها و نظرات او در باب نابرابری جنسیتی راجع به دو مسأله است

الف- عواملی که به بقا و ادامه یک نظام نابرابر جنسیتی منجر می شود.

ب.چگونگی ازبین بردن این نظام نابرابر.چافتز معتقد است که فرایندهای زیادی وجود دارد که موجب دگرگون سازی لایه بندی جنسیتی می­شود که دگرگونی­های دراز مدت در توزیع منابع یا نوسانات کوتاه مدت در فرصت­ها برای زنان از آن جمله است. نیروهایی همچون دگرگونی های فن آورانه، تغییرات نابرابری جنسیتی و هویت ملی، دگرگونی های ساختار اقتصادی و نیروهای جغرافیایی -سیاسی مانند جنگ و کوچ، می­تواند فشارهایی بر نظام نابرابری جنسیتی اعمال کند(دهنوی و معیدفر،۱۳۸۴).

اگر این تقسیم کار بر حسب جنس باشد، مردان منابع بیشتری از زنان دریافت می­کنند، واین مزیت منابع مادی به تفاوت هایی در قدرت بین مردان وزنان می­انجامد. هنگامی که مردان امتیازاتی را در نتیجه این تقسیم کار کسب می­کنند، احتمال زیادی دارد که مناصب مهم را که در آن منابع قدرت وجود دارد بر عهده گرفته و حفظ نمایند. هر چه مردان بیشتر این موقعیت های کاری بهتر را به دست می­آورند، قدرت و نقش شان در دو سطح کلان و خرد نسبت به زنان بیشتر میشود(نبوی و احمدی، ۱۳۸۶).

نتیجه­گیری

باتوجه به نظریات نابرابری‏های  جنسیتی، و نقدهای فمینیستی،امروز جهان به این درک رسیده است که نقش زنان و مردان‏ در حال تغییر است و جامعه باید این تغییرات را به رسمیت ­بشناسند.امروزه ‏تأکید برحقوق انسانی و برابری جنسیتی است؛یعنی برابری در برابر قانون، برابری فرصت، شامل برابری دسترسی به سرمایه انسانی و دیگر منابع مولد و برابری پاداش برای کار است . با وجود آن اقدامات فرهنگ ب جهت پالایش­ نابرابری و تبعیض جنسیتی ضروری است،اما زنان نیز تباید منفعلانه در انتظار تغییر باشند. بلکه باید در جهت دگرگونی شرایط موجود بکوشند.

منابع

لووی،میشل(۱۳۷۶).  در باره تغییر جهان،ترجمه حسن مرتضوی،تهران نشر روشنگران ومطالعات زنان.

ریترز،جورج (۱۳۷۴).نظریه جامعه شناسی در دوران معاصر، ترجمه محسن ثلاثی، تهران: انتشارات علمی.

گیدنز، آنتونی (۱۳۸۲). جامعه شناسی، ترجمه منوچهر صبوری، تهران: نشر نی.

ساروخانی، باقر (۱۳۹۰). مقدمه ای بر جامعه شناسی خانواده، تهران: سروش، چاپ چهاردهم.

Turner, J. 1997. The Structure of Sociological Theory. New York: Wadsworth.Publishing Company